သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။

လူေတြက ေျပာၾကတယ္ ရွင္ဂြိ က အလြန္ကပ္ေစးနည္းတယ္တဲ့။ ရွင္ဂြိက ျပန္ေျဖခဲ့ဖူးတယ္။ အသံုးနဲ ့အျဖဳန္းကို ခြဲျခားသိတာပါလို ့။ မလိုအပ္ပဲ အလဟသျဖဳန္းတီးမွဳေတြဟာ မရွိတဲ့သူ ငတ္ေနတဲ့သူေတြ ကို ေစာ္ကားရာက်တယ္လို ့။

အခုလို အေလအလြင့္မ်ားျဖစ္ေနတာ နဲ ့ပါတ္သက္လို ့ ရွင္ဂြိေျပာခ်င္ေနတာၾကာပါၿပီ။ ဘယ္အခ်ိန္က စၿပီး ဒီအေတြးေပၚခဲ့တာလဲဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ က Western Park မွာ တရုတ္မဂၤလာေဆာင္ညစာ စားပြဲတစ္ခု သြားစားရင္းနဲ ့ေတြးမိခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ သိပ္ၿပီးေလးေလးနက္နက္ မရွိခဲ့ပါဖူး။ အခု နာဂစ္ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘူးေဖး ညစာ တစ္ခု စားရင္းနဲ ့ အရင္အေတြးစ ျပန္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ရွင္ဂြိတို ့ေနတဲ့ကမာၻေျမႀကီးက အရင္းအျမစ္ေတြအားလံုးကို ရွင္ဂြိတို ့ကမာၻေျမေပၚက လူသားအားလံုး မွွ်တ စားေသာက္ ေနထုိင္ရတာကို ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ လူဦးေရ တိုးပြားလာတာနဲ ့အမွ် အရင္းအျမစ္ (ေရ၊ အေျခခံအစာအာဟာရ) အစရွိတာေတြဟာ မမွ်မတျဖစ္လာတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ လူေတြက ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ ့ကိုယ္သံုးတာပဲ။ ရသင့္တဲ့အခြင့္အေရးအကုန္ယူမယ္ေပါ့။ တျခားမွာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေနတဲ့သူေတြအတြက္ မေတြး ေပးၾကဖူး။ ဒါကို သတိေပးခ်င္ေပမဲ့ ဘယ္ကစလို ့ဘယ္လို ေျပာရရင္ေကာင္းမလဲ မသိျဖစ္ေနတာပါ။

ကံေကာင္းလွစြာပဲ ရွင္ဂြိလို ေတြးေနမိတဲ့သူတစ္ဦးရဲ ့ Power Point တင္ျပခ်က္ ကေလး ကို မိတ္ေဆြတစ္ဦးဆီက ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ေရးမွန္းမသိလို ့credit မေပးႏိုင္တာခြင့္လႊတ္ပါ။ ရွင္ဂြိ ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးမို ့လို ့ျပန္လည္ လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္ပါတယ္။ မူရင္း စီစဥ္ေရးသားေပးတဲ့သူကိုလည္း အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။ မူရင္း အဂၤလိပ္လိုတင္ျပခ်က္ကေလးကိုပါ ျပန္လည္ ထည့္သြင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

My great friends
let this not come to you as a surprise,
but it's real
have them living around us and in our neighbourhood today,
we can change it with prayers, and
always lending a helping hand to those in need.
မိတ္ေဆြမ်ားရွင့္
အခု အေၾကာင္းအရာေတြဟာ သင့္အတြက္ အ့ံအားသင့္ဖြယ္ တစ္ရပ္ မျဖစ္ေစလိုပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဒါေတြဟာ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ၊
ဒီလိုအေျခအေနေတြဟာ ရွင္ဂြိ တို ့ေနထိုင္ရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြမွာ ရွိေနပါတယ္၊ ဒီအေၾကာင္းအခ်က္ေတြေျပာင္းလဲဖို ့ဆုေတာင္းေပးႏိုင္သလို လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြကို တစ္တပ္တစ္အားကူညီဖို ့ကို လဲ အျမဲလိုအပ္ေနပါတယ္။

Don't keep this message to yourself,
forward it to your friends, so our friends and all people will
thank NATURE for food and water that they already have.
ဒီသတင္းအခ်က္အလက္ကို ကိုယ့္ ဆီမွာပဲ မသိမ္းဆည္းထားပါနဲ ့
သူငယ္ခ်င္းမ်ာကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးပါ။ အဲဒါမွာ ရွင္ဂြိတို ့ရဲ ့မိတ္ေဆြ လူသားအားလံုးဟာ သူတို ့ရရွိေနတဲ့ အစားအစာနဲ ့ေရအတြက္ သဘာ၀ ကိုေက်းဇူးတင္လာမွာပါ။
This is one more reason
why we have to thank God for the food that we can have easily…
But in the other hand... ironically,
we still waste the food that we buy.
ဒါက ရွင္ဂြိတို ့ေတြ အလြယ္တစ္ကူရေနတဲ့ အစားအစာ အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္သင့္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုပါပဲ။
ဒါေပမဲ့လည္း တစ္ျခားတစ္ဖက္ကေန (သေရာ္တဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ ့) ၾကည့္မယ္ဆိုရင္…
ရွင္ဂြိတို ့ေတြဟာ ကိုယ္၀ယ္တဲ့ အစားအစာေတြကို အခုထက္ထိ ျဖဳန္းတီးပစ္ေနၾကတုန္းပါပဲ။

I feel very GRATEFUL for what I have today...
We are so Blessed for the wonderful works of NATURE's hand in our life today,
ဒီေန ့မွာ ရွိေနတဲ့ ကိုယ့္ရဲ ့ ပိုင္ဆိုင္ရရွိမွဳေတြအတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။
ကိုယ္တစ္ေတြရဲ ့ဘ၀ေတြဟာ ယခုဆိုရင္ သဘာ၀ရဲ ့အ့ံၾသဖြယ္ရာ လုပ္ေဆာင္မွဳေတြေၾကာင့္ အလြန္အမင္းကံေကာင္းၾကပါတယ္။

just think of this....
ဒီတစ္ခုကိုပဲ ေတြးၾကည့္ပါဦး
I felt very fortunate to live in this part of the world.
ကမာၻရဲ ့ကံေကာင္းတဲ့ တစ္ဖက္ျခမ္းမွာေနခြင့္ရတဲ့အတြက္ အလြန္ကံေကာင္းတယ္လို ့ ခံစားရပါတယ္။

I promise I will never waste my food no matter
how bad it can taste and how full I may be.
I promise not to waste water.
I pray that this little boy be alleviated from his suffering.
အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ပဲ ကိုယ့္ရဲ ့အစားအစာဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အရသာ မရွိျဖစ္ေနပါေစ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဗိုက္ျပည့္တင္းေနပါေစ ဘယ္ေတာ့မွ အလဟသ မျဖစ္ေစဖူးလို ့ ကတိေပးပါတယ္။ ေရကိုလဲ မျဖဳန္းဖို ့ကတိေပးပါတယ္။ ဒီကေလးေလးဟာ သူ ့ရဲ ့ ခံစားေနရမွဳေတြမွ လြတ္ေျမာက္ပါေစလို ့ဆုေတာင္းပါတယ္။
I pray that we will be more sensitive towards the suffering
in the world around us and
not be blinded by our own selfish nature and interests.
ဒီကမာၻေျမေပၚက ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ အခုလိုခံစားေနရတဲ့အေၾကာင္းအရာအေပၚ လူသားအားလံုး ပိုမို စာနာခံစားလာတတ္ပါေစ၊ တကိုယ္ေကာင္းဆန္မွဳေတြ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြရဲ ့ဖံုးလႊမ္းမွဳေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ကန္း မျဖစ္ပါေစနဲ ့လို ့ ဆုေတာင္းပါတယ္။

I hope this picture will always serve as a reminder to us
about how fortunate we are and
that we must never ever take things for granted.
ဒီပံုက ရွင္ဂြိတို ့ေတြ ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းသလဲဆိုတာနဲ ့ပါတ္သက္ၿပီး
ရွင္ဂြိတို ့အားလံုး အမွတ္ထင္ထင္ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္လို ့ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
အရာရာကို အမွဳမဲ့အမွတ္မဲ့ အလုပ္ျဖစ္ဖုိ ့ကိုလဲ သတိေပးလိမ့္မယ္လို ့ယူဆပါတယ္။
Think & look at this... when you complain about your food and
the food we waste daily...
ကိုယ္ စားေနရတဲ့ အစားအေသာက္ကို အျပစ္တင္ၿပီး အျမဲလိုလို အေလအလြင့္ျဖစ္ေစတဲ့ အခါ…..ဒီပံုကို ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ပါ။

MAY ALL HUMAN BEINGS BE FREE FROM SUFFERING!!!!
လူသားအားလံုး ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡ ဆင္းရဲမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ပါေစ။

Please don't break this,
keep on forwarding it to all our friends.
ဒီအေၾကာင္းအရာကို မဖ်က္ပစ္ပါနဲ ့။
ကိုယ္တို ့ေတြရဲ ့မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဆက္လက္ လက္ဆင့္ကမ္းေပးပါ။

On this good day,
let's make a prayer for the suffering in any place around
the globe and send this friendly reminder to others.
အခုလို ေန ့ေကာင္းရက္ျမတ္ အခါသမယမွာ
ဒီကမာၻေျမေပၚ မည္သည့္ေနရာမွာရွိတဲ့ ဆင္းရဲ ဒုကၡခံစားေနရတဲ့သူအေပါင္းအတြက္ ဆုေတာင္းမွဳေလးတစ္ခု ျပဳလုပ္ၿပီး အျခားသူေတြကိုလဲ ေႏြးေထြးတဲ့ သတိေပးခ်က္ကေလးကို ေပးပို ့ရေအာင္ေနာ္..
ဒီပံုကို ၁၉၉၄ ခု ဆူဒန္မွာ အငတ္ေဘး ႀကံဳေတြ ့ခ်ိန္ရိုက္ကူးခဲ့ၿပီး ပူလစ္ဇာဆု ဆြတ္ခူးခဲ့တဲ့ပံုပါ။ အစာငတ္ေနတဲ့ ကေလးငယ္က တစ္ကီလုိမီတာ အေ၀းက ကမာၻ ့ကုလသမဂၢ အစာေရစာ ဒုကၡသည္စခန္းကို တြားသြားေနတဲ့ပံုပါ။
လဒ တစ္ေကာင္ က ကေလးငယ္ေသရင္ စားဖို ့အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနပါတယ္။ ဒီပံုက တစ္ကမာၻလံုးကို အံ့အားသင့္ေစခဲ့ပါတယ္။ ကေလးငယ္ ဘာျဖစ္သြားလဲဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မသိၾကပါဘူး။ ဓါတ္ပံုဆရာအပါအ၀င္ပါ။ ဓါတ္ပံုဆရာက ဒီပံုကိုရိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္းလွည့္ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္သံုးလအၾကာမွာ စိတ္ပ်က္မွဳမ်ားစြာနဲ ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသသြားခဲ့ပါတယ္။

PLEASE,
ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ေလ..

MY GREAT FRIENDS,DON'T BREAK THIS CHAIN,KINDLY SEND IT TO SOMEONE YOU LOVE, TO ENABLE HIM OR HER SEE WHAT NATURE HAS DONE IN HIS/HER LIFE COMPARED WITH THESE KIDS' DEPLORABLE CONDITIONS.

သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ.. အခုပို ့ေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေနတာ မရပ္လိုက္ပါနဲ ့ေနာ္.. ေက်းဇူးျပဳၿပီး သင္ခ်စ္ခင္တဲ့ သူေတြဆီကို ပို ့ေပးပါ။ ဒါမွလဲ သင့္သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ဒီကေလးေလးေတြရဲ ့လက္မခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ဘ၀ေတြနဲ ့ယွဥ္ၿပီး သူတို ့ရဲ ့ဘ၀မွာ သဘာ၀က ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ေဆာင္ေပးထားတယ္ဆိုတာကို ပိုမိုသိျမင္လာမွာပါ။

ဆက္ဖတ္မယ္ေနာ္

အခုလိုအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

အဆင္မေျပႏိုင္တဲ့ အမွန္တရားမ်ား (၃)

ရွင္ဂြိလဲ ရြာရိုးကိုုးေပါက္ ေလ်ာက္သြားေနတာနဲ ့ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္းေျပာေနတာ ရပ္သြားတယ္။ အခု အားတုန္း နဲနဲ ဆက္ေလေပါလိုက္ဦးမယ္။

ျပည္တြင္းစစ္ကာလထဲက အပူခ်ိန္ေတြကို တိုင္းလာခဲ့တာ အပူဆံုး ႏွစ္ (၁၀) ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၄) ႏွစ္ အတြင္းမွ ျဖစ္ခဲ့သတဲ့။

ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာတာေၾကာင့္ ပင္လယ္သမုဒၵရာေတြ လဲ ပူေႏြးလာတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနနဲ ့က ျပင္းထန္တဲ့ မုန္တိုင္း ေတြကို ျဖစ္ေစတယ္ဆိုပဲ။

ဂ်ပန္မွာ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္ထဲမွာ ပဲ တိုင္ဖုန္း မုန္တိုင္း (၁၀) ခု အထိျဖစ္ၿပီး စံခ်ိန္ခ်ဳိးခဲ့တယ္။ သိပၸံ ဖတ္စာအုပ္ေတြ ထဲမွာ ေတာင္ အတၱလႏိၱတ္ သမုဒၵရာမွာ ဟာရီကိန္း မုန္တိုင္း မျဖစ္ႏိုင္ဖူးလို ့ ေျပာခဲ့ေပမဲ့ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ဟာရီကိန္း မုန္တိုင္း ဟာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဘရာဇီးမွာ ၀င္တိုက္သြားတယ္။ ၂၀၀၅ ေႏြရာသီ မွာ အလြန္ ပူျပင္းခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ အမ္မလီ၊ ဒန္းနစ္ နဲ့ ကက္တရီးနာ မုန္တိုင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကက္တရီးနာ မုန္တိုင္းဟာ ဖေလာ္ရီဒါကို ျဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွ အဆင့္တစ္ ပဲရွိတဲ့ မုန္တိုင္း တစ္ခုပါ။ မုန္တိုင္းဟာ ပူေႏြးတ့ဲေရအေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္တဲ့အခါ ေရအပူခ်ိန္ ျမင့္တက္လာတယ္။ အပူစြမ္းအင္ ကို ရယူၿပီးေတာ့ မုန္တိုင္းဟာ ပိုအားျပင္းလာတယ္။ ေလတိုက္ႏွံဳးပိုလာတယ္။ စိုထိုင္းဆ ပိုမ်ားလာတယ္။ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တြဲ လူေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ဆံုးရွံဳးရၿပီး ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆံုးရွံဳးခဲ့ပါတယ္။

အင္း .. ရွင္ဂြိတို ့ျမန္မာျပည္မွာ မျဖစ္စဖူး နာဂစ္ လာေမႊ သြား ခဲ့တာ အဲဒါေၾကာင့္ ေနမွာ ေပါ့ေနာ္။ သစ္ပင္ေတြ မရွိ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ က ပိုမ်ား၊ ရာသီဥတု က မမွ်။ အဲဒါ ဘယ္သူ ့ကို အျပစ္တင္ရမွာလဲဟင္။

မစၥတာ အယ္ဂိုးကေတာ့ ေျပာတယ္။ “မ်ဳိးဆက္ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစု ႏွစ္မ်ားစြာက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားေတြ ရဲ ့ေနာက္ဆက္တြဲအက်ဳိးဆက္ေတြကို က်ေနာ္တို ့မေတာင္းဆိုပဲနဲ ့ ေတြ ့ႀကံဳေနရတာပါ။ ဒါေတြကို ေက်ာ္လႊားဖုိ ့ရာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္ကလို သက္ေတာင့္သက္တာ ေနလို ့ မရေတာ့ပါဘူး။ ” ရွင္ဂြိတို ့နဲ ့အပ္စပ္ လိုက္တာ။ ေစာင္းေျပာတာမ်ားလားမသိဖူး။ ဒီ ရာစုႏွစ္အတြင္း လုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားေတြရဲ ့ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးဆက္ေတြကို ယေန ့ရွင္ဂြိတို ့ အားလံုးခံစားေနရတာပါ။ ဒီ ႏွစ္ ငါးဆယ္ အတြင္း အေရွ ့ ေတာင္ အာရွရဲ ့ အခ်မ္းသာဆံုး တိုင္းျပည္အျဖစ္ကေန ဆင္းရဲမြဲေတၿပီး ဖြံ ့ၿဖိဳးမွဳ အနည္းဆံုး တိုင္းျပည္ ျဖစ္ သြားေစတဲ့၊ ပညာေရး အဆင့္အတန္းကို ပိုမို နိမ့္က်သြားေစတဲ့၊ လုပ္ရပ္ေတြကို ရွင္ဂြိတို ့ ဒီအတိုင္း လက္သင့္ခံ ေနရေတာ့မွာလား။ ရွင္ဂြိတို ့အားလံုးညီမယ္ဆိုရင္ ေက်ာ္လႊားဖို ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္နဲ ့လံု ့လ ၀ိရိယ ရွိဖို ့လိုပါတယ္။ ရွင္ဂြိတို ့ေတြ သက္ေတာင့္ သက္သာ အလုိက္သင့္ ေမ်ာေနဖို ့အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေနာ္။

ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာမွဳေၾကာင့္ ပင္လယ္သမုဒၵရာက ေရခိုးေရေငြ ့ကို ပိုမို အေငြ ့ျပန္ေစၿပီး မိုးရြာသြန္းမွဳကို ပုိေစတယ္။ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ တျခားေဒသေတြ မွာေတာ့ ေျမဆီလႊာထဲက စိုစြတ္မွဳ ေတြကို အေငြ ့ပ်ံေစ ျပီး ေျခာက္ေသြ ့ရပ္၀န္းျဖစ္ေစတယ္။ အလက္စကာ ေရခဲကႏာၱရ မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃၅ ႏွစ္က ေရခဲျပင္ေပၚမွာ ကားေမာင္းႏိုင္ေလာက္တဲ့ေရခဲတဲ့ရက္ဟာ တစ္ႏွစ္မွာ ၂၂၅ ရက္ ရွိခဲ့ေပမဲ့ ယေန ့အခါမွာေတာ့ ၇၅ ရက္ေအာက္ကို ေရာက္ေနပါျပီ၊ ဒါေတြ ဟာ ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာေနတယ္ ဆိုတဲ့ သက္ေသပါပဲ။

ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာတာေၾကာင့္ ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္ေတြ ၿပိဳက်တာနဲ ့အမွ် ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာမွာပါ။ အကယ္၍သာ အႏာၱတိကတိုက္က ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရင္ ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ ေပ (၂၀) အထိ ျမင့္တက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဂရင္းလန္း မွာျဖစ္ခဲ့ရင္ လဲ ထို ့နည္းတူပါပဲ။ ဖေလာ္ရီဒါ ဆန္ဖရန္စစၥကို တို ့မွာ အခုလို ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ကမာၻ ့ကုန္သြယ္မွဳ ဗဟို အထိမ္းအမွတ္ေနရာ ဟာလဲ ေရေအာက္ထဲ ေရာက္သြားမွာပါ။ နယ္သာလန္လို အနိမ့္ပိုင္းတိုင္းျပည္ေတြကလဲ လံုး၀ ဥသံု ပ်က္ဆီးသြားမွာပါ၊ ေဘဂ်င္း ပတ္၀န္းက်င္က လူ (၁၀) သန္းေက်ာ္၊ ရွန္ဟိုင္းတစ္၀ိုက္က လူ သန္း (၄၀) ေက်ာ္၊ ကာလကတၱားနဲ ့အေရွ ့ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က လူ သန္း (၅၀) ေက်ာ္ ေနထိုင္ပါတယ္။ ဒီလုိေလေဘးေၾကာင့္ ဒုကၡသည္ လူေပါင္း သန္းနဲ ့ခ်ီျပီး ေရႊ ့ေျပာင္းေနထိုင္ရမဲ့ အျဖစ္ကို မွန္းၾကည့္ပါဦးေနာ္.. ဘုရား၊ ဘုရား၊ ဒါေတြကို လ်စ္လ်ဴရွဳ ၿပီး ရွင္ဂြိတို ့မုိက္တြင္း နက္ေနၾကတုန္းပါ။ ဥပမာ တရုတ္ျပည္မွာ လူဦးသန္း ၁၃၀၀ အတြက္ ေလာင္စာ စြမ္းအင္ ပိုမို လိုပါလာတယ္။ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားတဲ့ မီးေသြး လုပ္ငန္းအတြက္ ခုတ္ထြင္တဲ့ သစ္ပင္ အေရအတြက္ ဟာ အေတာ္ကို မ်ားျပားလွပါတယ္။ ဓါးသြားထက္က ပ်ားရည္စက္လိုပါပဲ။ ရလိုက္တဲ့ အျမတ္အစြန္းက ပ်ားရည္စက္ေပမဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပသနာေတြက ဓါးသြားထက္ ပိုခြ်န္ရွပါတယ္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္အၿပီးမွာ ကေလးေတြ အေျမာက္အမ်ား ေမြးလိုက္ပါတယ္။ baby booming လို ့ေခၚၾကတယ္။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ရဲ ့ေနာက္ဆက္တြဲ အေနနဲ ့က လူဦးေရ ဟာ သန္း (၂၀၀၀) ကို ျဖစ္သြားေစတယ္။ လူဦးေရ တိုးပြားမွဳ ႏွံဳးဟာ ပိုမို ျမင့္တက္လာခဲ့တယ္။ အခုဆို လူဦးေရ သန္း (၆၅၀၀) ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒီလူသားေတြရဲ ့ အစားအေသာက္လိုအပ္ခ်က္၊ ေရလိုအပ္ခ်က္၊ အျခားလိုအပ္ခ်က္ေတြ ပိုမိုမ်ားျပားလာတာနဲ ့ အမွ် ကမာၻေျမႀကီးရဲ ့ထိခိုက္လြယ္တဲ့ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္ေတြကို ဖိအားေပး ရယူလာပါတယ္။ ပိုဆင္းရဲ တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ပိုထိခိုက္ပါတယ္။ ရွင္ဂြိတို ့ တိုင္းျပည္ကိုပဲၾကည့္ေလ၊ ပိုက္ဆံမရွိတဲ့အတြက္ သစ္ေတာေတြကို ခုတ္ေရာင္းရတယ္။ ရာသီဥတု မမွ်မတ ျဖစ္ေစတယ္။ ရွင္ဂြိတို ့ဆီက ထြက္တဲ့ ေရနံသဘာ၀ဓါတ္ေငြ ့ကို ရွင္ဂြိတို ့ မသံုးႏိုင္ဖူး။ ရွင္ဂြိတို ့ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး အစရွိတဲ့ ၿမိဳ ့ႀကီးေတြမွာေတာင္ လွ်ပ္စစ္မီး ပံုမွန္မရဖူး။ အဲဒီေတာ့ ထင္းကို ေလာင္စာအျဖစ္သံုးရတယ္။ သစ္ေတာ ခုတ္ထြင္မွဳ ပိုမ်ားလာတယ္။ ရွင္ဂြိတုိ ့ဆီက ေရနံ သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ ့ေတြ က်ေတာ့ ထိုင္း၊ တရုတ္၊ ေတာင္ကိုးရိယား အစရွိတဲ့ တိုင္းျပည္က ေရနံ ကုမၸဏီႀကီးေတြက လက္၀ါးႀကီး အုပ္ ထားတယ္။ ဒါေတြ ဟာ မ်က္ျမင္ပဲေလ။

တိုးတက္လာတဲ့လူသားစြမ္းအင္ကို အသံုးခ်တဲ့ေနရာမွ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္လာမဲ့ အက်ဳိးဆက္ကို စဥ္းစားဖို ့ မစၥတာ အယ္ဂိုးက ရွရုားမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ဥပမာေလးကို ျပၿပီးေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။ အာရွအလယ္ပိုင္းက ျမစ္ႏွစ္စင္းဟာ အာရယ္ပင္လယ္ထဲကို စီး၀င္ပါတယ္။ အာရယ္ပင္လယ္ဟာ ကမာၻ ့စတုတၳေျမာက္ အႀကီးဆံုးကုန္းတြင္းပင္လယ္ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တာပါ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ျမစ္ (၂) စင္းကို ဆိုဗီယက္ ယူနီယံက ၀ါစိုက္ခင္းေတြဆီ ေရသြယ္ဖို ့မဆင္မျခင္ ျမစ္ေတြကို လမ္းလႊဲခဲ့တဲ့အခါ ဆည္ေျမာင္းေဖာက္လိုက္တဲ့ အခါမွာ ကုန္းတြင္းပင္လယ္က ခမ္းၿပီး သဲေသာင္ထြန္းသြားပါတယ္။ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းရဲ ့အက်ဳိးဆက္ ဘယ္လို ျဖစ္သြားမလဲ။
ရွင္ဂြိတို ့အားလံုးရဲ ့စုေပါင္းအာရံုေၾကာစနစ္ဟာ ဖားတစ္ေကာင္ရဲ ့အာရံုေၾကာစနစ္လိုပါပဲ။ ဖားတစ္ေကာင္ဟာ ဆူပြက္ေနတဲ့ ေရေႏြးအိုးထဲကို ခုန္၀င္မိတဲ့အခါ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ခုန္ထြက္ လာပါလိမ့္မယ္။ ပူတယ္ဆိုတဲ့ အႏၱရာယ္ကိုသိလုိက္လို ့ပါ။ ခပ္ေႏြးေႏြးပဲရွိတဲ့ အိုးထဲ ၀င္လိုက္တဲ့အခါ ဖားဟာခံႏိုင္ပါတယ္။ အပူခ်ိန္ဟာ တေျဖးေျဖး ျမင့္တက္လာၿပီး ဆူမွတ္ကို ေရာက္လာရင္ေတာင္ ဖားဟာ မေရြ ့ပဲဆက္ထုိင္ေနမွာပါ။
ဖားက အပူခ်ိန္ကို က်င့္သား ရသြားလို ့ပါတဲ့။ ဖားကို ကယ္တင္ဖို ့အေရးႀကီးပါသတဲ့။ အင္း ေကာင္းပဲ ေကာင္းေသးေရာ့။ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုးကေတာ့ ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာျခင္းကို လူေတြ မတုန္ ့ျပန္တာနဲ ့ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာလုိက္တာေလးပါ။ အင္း ရွင္ဂြိကေတာ့ ဒီလိုေတြးတယ္။ ရွင္ဂြိတို ့ျမန္မာျပည္ထဲက လူေတြ ကေရာ ဒီဖားနဲ ့ဘာထူးလို ့လဲ။ တျဖည္းျဖည္း ဖိႏွိပ္မွဳေတြ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳေတြ မတရားမွဳေတြ လာဘ္စားမွဳေတြ ျမင္ေတြ ့ ေနေပမဲ ့ရိုးေနၿပီေလ။ ဒီလို အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာပဲ ေနသားတက် နဲ ့။ တစ္ေန ့ထက္ တစ္ေန ့ပိုဆင္းရဲ မြဲေတလာတာလဲ ဂရုမစိုက္။ အရင္က စားခဲ့ရတဲ့ အစားအေသာက္ အရည္အေသြးနဲ ့ မတူေတာ့ပဲ ယေန ့ရေနတဲ့ အစား အေသာက္ရဲ ့အရည္အေသြး တျဖည္းျဖည္း နိမ့္က်လာတာကိုလဲ မသိ။ ကေလးေတြ ပညာေရး တစ္စစ နဲ ့နိမ့္ဆင္း လာတာကလဲ အေရးမႀကီး။ တစ္ေန ့ တစ္ေန ့ ၀မ္းတခါး အတြက္ ရုန္းကန္ရင္း တိုင္းျပည္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေျပာင္းလဲမွဳေတြ၊ အျခား တိုင္းျပည္ေတြမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ တိုးတက္ မွဳေတြကို သတိမမူႏိုင္တဲ့ အေျခအေန သက္သက္ပါပဲ။

ေနာက္တစ္ခ်က္ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ေဖာ္ျပသြားတဲ့အခ်က္ တစ္ခု ကို အလြန္သေဘာက်မိပါတယ္။ လူေတြ က ကိုယ့္ ကို မထိခိုက္ ေသး သေရြ ့မနာတတ္ဖူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ကေလးပါပဲ။ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုး အေဖ မွာ ေဆးရြက္ႀကီးျခံ ရွိပါတယ္။ ေဆးလိပ္နဲ ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း တဲ့သေဘာပါ။ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ေစတယ္ လို ့ ေတြ ့ရွိခ်က္ ေတြ ထြက္ေပၚလာတာလဲ အေလးမထားခဲ့ပါဘူး။ ေဆးရြက္ႀကီးလုပ္ငန္းကို လုပ္ျမဲလုပ္ဆဲပါပဲ။ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုးရဲ ့တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္မ အဆုတ္ကင္ဆာနဲ ့ အသက္ဆံုးရွံဳးေတာ့မွ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုး အေဖ အျမင္မွန္ရပါတယ္။ ရွင္ဂြိတို ့ရဲ ့တုိင္းျပည္မွာ အေရးပါ အရာေရာက္တဲ့ သူေတြကေရာ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တရၾက မွာလဲ။ ဘိန္းစိုက္ခင္းေတြ။ မူးယစ္ေဆး ေရာင္း၀ယ္တာေတြ။ တစ္ေလာကပဲ ၾကားလိုက္ရတာ။ မူးယစ္ေဆး အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တာ ႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲ တစ္ေယာာက္ရဲ ့သားတဲ့။ ေဟာ သူတို ့ အခ်င္းခ်င္း ျဖဳတ္ထုတ္သတ္ခ်င္ေတာ့ မွ အဲဒီကိစၥ ေပၚလာတယ္။ အရင္ကေရာ ဘာလို ့ မသိရတာလဲ။ ဒါက တစ္ခုပဲရွိေသးတယ္ေနာ္။ တျခား ကိစၥေတြ ရွိေသးတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ ့ သယံဇာတ ကို ေသြးစုပ္ ေရာင္းခ်ေနတာေတြေရာ။ ေျပာရရင္ အမ်ားႀကီးပါ။ ကိုယ့္ သိကၡာ ကို ကိုယ္ပဲ ရွက္ဖို ့လိုပါတယ္။

ဒီအစက္ကေလးဟာ ရွင္ဂြိိတို ့ေနထုိင္တဲ့ ကမာၻေျမႀကီးပါ။ အာကာသကေန မိုင္ သန္း ၄၀၀၀ အကြာကေနရိုက္ထားတာပါ၊ ဒီကမာၻေျမေပၚမွာပဲ ေအာင္ျမင္မွဳအားလံုး ပူေဆြး ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာအားလံုး၊ စစ္ပြဲအားလံုး၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမွဳအားလံုး၊ အဓိက က်တဲ့တိုးတက္မွဳေတြ အားလံုးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရွင္ဂြိတို ့အားလံုးေနထိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္း ေသာအိမ္ပါ။ ဒီကမာၻေျမေပၚမွာ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းအျဖစ္ အနာဂတ္မွာ တည္ရွိေနဖို ့ရွင္ဂြိတို ့အားလံုးနဲ ့သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚက အမိျမန္မာျပည္ ေအာင္ျမင္၀င့္ၾကြားစြာ အနာဂတ္မွာရပ္တည္သြားႏုိင္ဖို ့ရွင္ဂြိတို ့ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။


ဇာတ္ကားရဲ ့ေနာက္ဆံုးပိတ္ အသိမ္းမွာ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ စကား တစ္ခုပါ၊ သိပ္ေကာင္း ပါတယ္။ ျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္ၿပီး ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ဒါဟာ သင္တို ့ဆက္လက္ေနထိုင္ရမဲ့ အနာဂတ္ပါပဲ။ အကယ္၍ အနာဂတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြက “ကြ်န္ေတာ္တို ့မိဘေတြ ဘာေတြ စဥ္းစားခဲ့ၾကသလဲ။ သူ တို ့မွာ အခြင့္အေရးတစ္ခု ရွိေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာျဖစ္လုိ ့ မႏိုးထခဲ့ၾကတာလဲ။ ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကို တစ္ေန ့မွာ ေမးလာၾကႏိုင္ပါတယ္။ သူတို ့ ဆီက ေမးခြန္းကို အခု ရွင္ဂြိတို ့ေတြ ၾကားသင့္ပါတယ္တဲ့။ အင္း ရွင္ဂြိတို ့လဲ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ အဲဒီလို ေမးခြန္းမ်ား မေမးလာႏိုင္ေအာင္ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္မ်ား ကို ယေန ့ပဲစတင္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါစို ့လားေနာ္။

ဆက္ဖတ္မယ္ေနာ္

အခုလိုအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

အဆင္မေျပႏိုင္တဲ့ အမွန္တရားမ်ား (၂)

ရွင္ဂြိ တိုင္ပတ္ေနတာ ရုပ္ရွင္ ေတာင္ ဘယ္ေနရာက္သြားပါလိမ့္။ မစၥတာ အယ္ဂိုးေရ.. ရုပ္ရွင္ဘယ္နား ေရာက္ေနၿပီလဲ။ ဟုတ္ကဲ့ ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာကို မွီေအာင္ ခပ္တိုတိုပဲ ေျပာျပေတာ့မယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ရွင္ဂြိ လ်ာရွည္မိရင္ ခြင့္လႊတ္ေနာ္။

ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာမွဳရဲ ့ အစ ေလထုညစ္ညမ္းမွဳက လို ့ဆိုပါလား။ ကမာၻႀကီး နဲ ့ယွဥ္ရင္ ကမာၻေျမႀကီးကို ဖံုးလႊမ္း ထားတဲ့ ေလထု အလႊာက ပါးပါးေလးတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေလထု ညစ္ညမ္းမွဳေၾကာင့္ ေလထု အလႊာပါးက ထူလာတယ္။ ေနေရာင္ျခည္က ထြက္လာတဲ့ အလင္းတန္းဟာ ကမာၻေျမကို ပူေႏြးေစတယ္။ အဲဒီ အလင္းလွိဳင္းထဲက တစ္ခ်ဳိ ့ဟာ အနီေအာက္ ေရာင္ျခည္ (infrared wave) အျဖစ္ ျပန္လည္ ျဖာထြက္တယ္။ အဲဒီ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္ေတြဟာ ညစ္ညမ္းမွဳ ေတြေၾကာင့္ ထူထပ္လာတဲ့ ေလထု အလႊာကို ေဖာက္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ပိတ္မိ ေနတယ္တဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ကမာၻႀကီး ပူလာတာတဲ့။

ညစ္က်ယ္က်ယ္ေလးေတြးလိုက္တယ္…ေလထုညစ္ညမ္းမွဳဆိုတာ ေလလည္တာ မ်ားလား.. ဘူ.. ဟုတ္ေပါင္။ အဲ နဲနဲ ေတာ့ ထပ္ရွင္းရလိမ့္မယ္ထင္တယ္ေနာ္။ ေလထု ညစ္ညမ္းမွဳမွာ တရားခံက greenhouse gases ေတြတဲ့။ အဓိက ကေတာ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ဓါတ္ေငြ ့ တဲ့ေလ။ ရွင္ဂြိေလးတန္းတုန္းက သင္ရတယ္။ အဲဒီ ကာဗြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ဆိုတဲ့နာမည္။ ေအာက္ဆီဂ်င္ နဲ ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္။ နာမည္ႏွစ္ခု ကို ေရာသြား လို ့ စာေမးပြဲႀကီးမွာ အမွန္အမွား ထင္ရာျခစ္ခဲ့တာ။ ေမေမ က စာေမးပြဲ အျပီး အိမ္ျပန္လာေတာ့ ေမးခြန္းစာရြက္ကို ၾကည့္ၿပီး သမီး ဘယ္လိုေျဖခဲ့လဲဆိုေတာ့ ေမေမ့ကို ျပန္ေျပာျပတာ ေဇာက္ထုိးတလြဲ ေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီနာမည္ကို အမွတ္ထင္ထင္ကို ရွိေနတာ။ ရွင္ဂြိကလဲ လွ်ာရွည္လိုက္တာ။ လိုရင္းကို မေရာက္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး။ ဟဲဟဲ … လွ်ာရွည္တာ အေမေမြးကထဲကပါဆို။ အဲ …. ေျပာခ်င္တာက အဲဒီ ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ဘာကြာလဲဆိုတာပါ။ လူတို ့ အသက္ရွင္ရန္ အေရးႀကီးဆံုးမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ဓါတ္ေငြ ့ျဖစ္သည္တဲ့ (ဟိုးေခတ္ ေလးတန္း ဖတ္စာအုပ္ထဲက အတိုင္းရြတ္လိုက္တာပါ။ အခုေတာ့ ဖတ္စာအုပ္က ဟုိေလ်ာ့ ဒီေလ်ာ့၊ သမိုင္းကိုလဲ ဟိုျပင္ ဒီျပင္ဆိုေတာ့ ဒီအတုိင္းပဲ ရွိေနဦးပါ့မလားလို ့၊ ေတာ္ၾကာ လူတို ့ အသက္ရွင္ရန္ အေရးႀကီးဆံုးမွာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ျဖစ္သည္လို ့မ်ား ျဖစ္ေနဦးမယ္.. အဟီး)။ လူေတြက ေအာက္ဆီဂ်င္ ကို ရွဴတယ္။ ကာဗြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ကို ျပန္ထုတ္တယ္။ သစ္ပင္ေတြက ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ကို ရွဴတယ္။ ေအာက္ဆီဂ်င္ ကို ျပန္ထုတ္ေပးတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ လူနဲ ့သစ္ပင္ ကၽြန္းကိုင္းမွီ ကိုင္းကၽြန္းမွီေနၾကတယ္။ အဲဒီမွာ သိပၸံ ပညာရွင္ ေတြက ကမာၻေျမႀကီးမွာရွိတဲ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ပမာဏကို တုိင္းတာၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္တိုင္းမွာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္က ျမင့္လာလိုက္ နိမ့္သြားလိုက္ တစ္ႏွစ္တႀကိမ္ ပံုမွန္ ျဖစ္တယ္။ ကမာၻ ့ ေျမာက္ဖက္ျခမ္းမွာ ေျမထုထည္ပိုမ်ားတယ္။ အဲဒါနဲ ့အမွ် အပင္လဲ ပိုမ်ားတာကိုေတြ ့ပါေရာလား။
ကမာၻႀကီးက ၂၃ ၁/၂ ဒီဂရီေစာင္းၿပီး လည္ေနတယ္ဆိုတာ သိ ေနၿပီးသားေနာ္။ ကမာၻ ့ ေျမာက္ဖက္ျခမ္း ေနဖက္ကို ေစာင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေႏြရာသီျဖစ္လို ့ အပင္ေတြ ရြက္သစ္ေ၀ တယ္။ ကာဗြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ေလ်ာ့တယ္။ ကမာၻ ့ေတာင္ျခမ္း ေနဖက္ကို ေစာင္းတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ေျမာက္ဖက္က ေဆာင္းရာသီ ျဖစ္သြားေရာ။ အဲဒီမွာ ေျမာက္ဖက္ က သစ္ရြက္ေၾကြတယ္။ ကာဗြန္ ဒိုင္ ေအာက္ဆိုဒ္ ကို မစုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခါ ကာဗြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ပိုမ်ားလာတယ္။ ဒီမွာတင္ သစ္ပင္ေတြရဲ ့အေရးပါပံုဟာ အရမ္းကို သိသာေနလိုက္တာ။ သစ္ပင္ေတြမ်ား မရွိေတာ့ရင္ ဒြတ္ခ နဲ ့လွလွ ေတာ့ ေတြ ့ မွာပါပဲ။ ရွင္ဂြိ ငယ္ငယ္က သတင္းစာထဲမွာ သစ္ေတာဦးစီးဌာန က ထုတ္တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ ကေလးေတြကို သတိရမိပါတယ္။ အပင္စိုက္ၾကဖို ့ ပါ၊ အဲဒီလုိ အားေပးေနတဲ့သူေတြရွိေပမဲ့ ဘာလို ့မ်ား ခုတ္ထြင္မွဳေတြကို မတားႏိုင္ရတာလဲ။ (ေသခ်ာပါတယ္။ အမိန္ ့ ကို မလြန္ဆန္ရဲ လို ့ပါ.. ဘယ္သူ ့အမိန္ ့မ်ားပါလိမ့္ )။ ရုပ္ရွင္ရဲ့ ေနာက္ပိုင္း တစ္ေနရာမွာ ကာဗြန္ ဒုိင္ ေအာက္ဆိုဒ္ ပမာဏ ျမင့္တက္လာရျခင္း အေၾကာင္းရင္းေတြထဲမွာ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမွဳ၊ ေတာ မီးေလာင္ကြ်မ္းမွဳတို ့ကို ထည့္သြင္းေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။ အခုလို သစ္ေတာ ျပဳန္းတီးမွဳ ေတြ ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပါ၀င္ ပတ္သက္ေနသလဲဆိုတာ ကို စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္က ေဟတီႏိုင္ငံနဲ ့ဒိုမီနီကန္ ရီပါ့ဘလစ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္နမိတ္ၾကားက သစ္ေတာ ေလးက ဥပမာပါပဲ။

ကဲကဲ ကမာၻႀကီးပူေႏြးေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္မွာလဲ..လြန္ခဲ့တဲ့ အလယ္ေခတ္ေတြတုန္းကလဲ ပူေႏြးမွဳေတြျဖစ္ခဲ့တာပဲ။ အဲကြန္းရွိ ေအးတာပါပဲ။ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလး ေျပာလိုက္လို ့ရပါတယ္။ အလယ္ေခတ္ေတြမွာ ျမင့္တက္ခဲ့တဲ့ အပူခ်ိန္ဟာ ယေန ့ကာလနဲ ့ယွဥ္ရင္ ဘယ္လိုမွ ႏွိဳင္းယွဥ္လို ့ေတာင္ မရႏိုင္ပါဘူး။ ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ယေန ့ကာလရဲ ့အပူခ်ိန္ျမင့္တက္မွဳကို၊

အခုလို ပူေႏြးလာတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြက ဒီမွာပါ၊

ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္မ်ားက သမိုင္းကို ျပန္လွန္ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္က ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ေလထု သန္ ့ရွင္းမွဳ ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ကြဲျပားမွဳ ေတြကို မ်က္စိနဲ ့ျမင္သာေလာက္တဲ့အထိ ကို သိသာလြန္းလိုက္တာ၊ ေရခဲအူတိုင္ကေန ႏွစ္တစ္ ႏွစ္ ခ်င္းစီ မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ပမာဏကို သိႏိုင္သလို အပူခ်ိန္ကိုလည္း ျပန္တိုင္းတာလို ့ရသတဲ့။ အခုပံုမွာ ၾကည့္လိုက္ပါဦး။ ကာဗြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ နဲ ့အပူခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆက္ႏြယ္ေနလဲဆိုတာကို။


လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆ သိန္းခြဲမွာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုင္ ပမာဏ ဟာ ပမာဏ တစ္သန္းမွာ ပမာဏ ၃၀၀ ကို မေက်ာ္ခဲ့ပါဘူး၊ အခု ယေန ့ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ပမာဏ ဟာ အထိ ျမင့္တက္ေနပါၿပီ၊ ဒီအတိုင္းသာ ဆက္သြားေနမယ္ ဆိုရင္ လာမယ့္ ႏွစ္ ၅၀ အတြင္းမွာ အထိ တက္သြားႏိုင္ပါသတဲ့။ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုးက ေတာ့ ေျပာသြားပါတယ္၊ “တကယ္လို ့သာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး ျဖစ္ခြင့္ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ လူ ့က်င့္၀တ္ကို ခ်ဳိးေဖာက္ တာပါပဲ”တဲ့။ ရွင္ဂြိတို ့ေရာ အဲဒီလို လူ ့က်င့္၀တ္ ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့သူေတြထဲမွာ ပါေနၿပီလား။ မသိလို ့ခ်ဳိးေဖာက္မိတာကိုေရာ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္မွာလား။ မသိရင္ သိေအာင္ လုပ္ေပးဖို ့က ရွင္ဂြိတို ့အားလံုး တာ၀န္ျဖစ္ေနၿပီေနာ္။

အယ္လ္ဂိုးေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ စကားေလး တစ္ရပ္က သိပ္စိိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းတယ္။ “ေအာင္ျမင္မွဳေတြဟာ တကယ့္ေအာင္ျမင္မွဳစစ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုပါပဲ ရွံဳးနိမ့္မွဳေတြ ဟာလည္း စစ္မွန္တယ္ က်ဆံုး ရွဳံးနိမ့္မွဳေတြ မဟုတ္ပါဘူး”တဲ့။ ရွင္ဂြိသြားေတြးမိတာ တစ္ခု ရွိတယ္။ လူေတြ က ႀကိဳးစားေနလိုက္ၾကတာ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႀကိဳးစားျခင္းရဲ ့ပန္းတိုင္ဟာ ေသဆံုးမွဳပါပဲ။ ရွင္ဂြိတို ့ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာခဲ့တာက “ငါ” ဆိုတာ မရွိဘူးတဲ့။ ျမန္မာျပည္ရဲ ့၈၉ % က ဗုဒ ဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားစုေျပာၾကတာက “ငါ” လွဴမွ “ငါ” ရမွာတဲ့၊ ေနာင္ ဘ၀ ပါဖို ့တဲ့။ မရွိတဲ့ “ငါ” ႀကီး က ဘယ္က ေရာက္လာတာလဲ။ ရွင္ဂြိေတာ့ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ ႏိုင္ဘူး။ (သိတဲ့သူေတြ ရွင္းျပေပးေစခ်င္ပါတယ္)။ တစ္ခါ လွဴလိုက္တာ ဘုရား၊ ေက်ာင္းကန္ေတြမွာ အဓိကပဲ။ ငတ္ေနတဲ့သူ ေတြ ပညာေရးခ်ဳိ ့တဲ့တဲ့ ကေလးေတြကို ဂရုတစိုက္နဲ ့လွဴတာ အခ်ဳိး ခ် ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ရန္ကုန္မွာဆို အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ခေလးငယ္ေတြကို ေခၚခိုင္းထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြ ထမင္းဆိုင္ေတြ မ်ားမွမ်ား။ အိမ္ေဖာ္ဆိုလည္း ထို ့နည္းတူပါပဲ။ ၁၀ႏွစ္ ၁၂ ႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလးေတြ။ ရွင္ဂြိ က ဘုရားမလွဴရဘူး၊ သံဃာကို မလွဴရဘူးလို ့မေျပာပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာေလ့ရွိတာေလး တစ္ခုပါ။ ဒါန ျပဳရာ မွာ မ်ဳိးေစ့ေကာင္းမွ အပင္သန္သတဲ့။ သူေတာ္ေကာင္းကို လွဴတာ ပိုျမတ္သတဲ့၊ ပို အက်ဳိးမ်ားသတဲ့။ အင္း.. လွဴတာေတာင္ အက်ဳိး နဲေရာင္း၊ မ်ားေရာင္းလုပ္ေနေသးတယ္။ တကယ္ ငတ္ျပတ္ေနတဲ့သူ ပညာမသင္ႏိုင္တဲ့ ကေလးေတြ၊ ဘ၀ မွာ ကံမေကာင္းတဲ့သူေတြ က အကုသိုလ္ ေကာင္ေတြလား။ ေလာက ႀကီး သတ္မွတ္တဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳ ရွံဳးနိမ့္မွဳ စံညႊန္းေတြနဲ ့၊ လူေတြရဲ ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြကိုရွင္ဂြိလဲ လိုက္မမွီ ေတာ့ပါဘူး။ မျမဲတဲ့ရာထူး စည္းစိမ္ေတြမက္ၿပီး လူထုအတြက္ မၾကည့္ပဲ ငါထင္ရာ ငါ တေကာ ေကာေနတဲ့သူေတြ ကိုၾကည့္ရင္း သံေ၀ဂ ရမိပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုးေျပာသြားတာေလးတစ္ခုပါ။ “ကၽြန္ေတာ္ တန္ဖိုး အထားဆံုး အရာဟာ ေပ်ာက္ဆံုးဖို ့အခြင့္အလမ္းမ်ားေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သိရွိခံစားမိခ်ိန္မွာ ဆံုးရွံဳး လုနီးပါးျဖစ္ေနပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့သတိလက္လြတ္ျဖစ္လုိက္လို ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ ကေလးေတြ အတြက္ မက်န္ေတာ့၊ မရွိေတာ့ပါဘူး” တဲ့ေလ။ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုးက ရွင္ဂြိတို ့ ေတြ ေပါ့ဆ တဲ့အတြက္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ျမင့္တက္လာရတယ္၊ ကမာၻ ့ အလွဆံုး ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္တယ္။ ကို ဆိုလိုခ်င္တယ္လို ့ ယူဆရပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ ့ရွိစုမဲ့စု သယံဇာတေတြနဲ ့ျပည္သူလူထု ရဲ ့အခြန္အခေတြကို အခြင့္အခါသင့္တုန္း မတရား သံုးစြဲေနတဲ့ အခြင့္ထူးခံ အုပ္စု ကလဲ သေဘာတူပါလိမ့္မယ္။ သူတို ့မယူရင္ သူတို ့ ကေလးေတြ အတြက္ မက်န္ႏိုင္ဘူး။ မိုးရြာတုန္းေရခံရတယ္လို ့ ေျပာမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတို ့ကို ေမးခ်င္တာေလး ရွိပါတယ္။ မျမဲတဲ့ “ငါ” နဲ ့ “ငါ့မိသားစု” အတြက္ ဘာလို ့မ်ား အကုသိုလ္ေတြ ယူေနပါလိမ့္။ ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္ ဒုကၡေရာက္ဆင္းရဲ ေနတာကို ျမင္ရက္တာ ဘယ္လို အေတြးအေခၚနဲ ့ဆက္လက္ ရပ္တည္ေနလဲဆိုတာကိုပါ။ ရွင္ဂြိတို ့က ေရာ ရွင္ဂြိတို ့တိုင္းျပည္ အနာဂါတ္အတြက္ လုပ္ေဆာင္မလား။ အသာအယာ ေရစီးထဲမွာပဲ အလုိက္သင့္ ေမ်ာလိုက္ၾကမလား။ အားလံုးကို သတိေပးပါရေစ.. ရွင္ဂြိတို ့အခုခ်ိန္မွာ မလုပ္ေဆာင္ရင္ ရွင္ဂြိတို ့ရဲ ့ကေလးေတြ အတြက္ ဘာမွ က်န္ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ရဲ ့သစ္ေတာ၊ ေရနံ၊ သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ ့၊ ေက်ာက္စိမ္း နဲ ့ပတၱျမားအစရွိတဲ့ ျပည္တြင္းထြက္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ .. ကေလးေတြ အတြက္ ခ်န္ထားပါဦး။ ေနာင္ အနာဂါတ္ကို ႀကီးစိုးမဲ့ ကေလးေတြ အတြက္ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။

အင္းေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ.. ေနာက္ေန ့ေတြမွ ဆက္ေတာ့မယ္။

ဆက္ဖတ္မယ္ေနာ္

အခုလိုအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

အဆင္မေျပႏိုင္တဲ့ အမွန္တရားမ်ား (၁)

ရွင္ဂြိ က ပြဲႀကိဳက္သလို ရုပ္ရွင္လဲ သိပ္ႀကိဳက္ပါတယ္။ ဒီေန ့ေတာ့ ၾကည့္မိတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားေတြ ထဲက စိတ္ထဲမွာ စြဲထင္က်န္ေနခဲ့တဲ့ တျခားသူေတြကို မွ်ေ၀ခ်င္တဲ့ ဇာတ္ကားေလး တစ္ခု အေၾကာင္း နဲ ့ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္း ရလာတဲ့ ခံစားခ်က္ ကေလးမ်ားကို ေျပာျပပါရေစ။ အဲဒီ ရုပ္ရွင္ကား က ‘An inconvenient truth’ အဆင္မေျပႏိုင္ေသာ အမွန္တရား တစ္ခု လို ့အဓိပၸါယ္ ရတဲ့ ဇာတ္ကားေလး ေပါ့။

အဲဒီရုပ္ရွင္ကားဟာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ဒုတိယ သမၼတေဟာင္း အယ္ဂိုး ရဲ ့ တင္ျပခ်က္ေတြကို စုစည္းထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားေလး တစ္ခုပါ၊ ၂၀၀၆ ဆန္းဒန္ ့ ရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္မွာ စတင္ ျပသခဲ့ၿပီး ထိုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ထဲမွာ ဒီဗြီဒီ အေခြအေနနဲ ့ျဖန္ ့ ေ၀ခဲ့တာပါ။ ငါ အိပ္ေမာက်ေနရာမွ ႏိုးထဖို ့ လိုေနပီ ဆိုတဲ့သီခ်င္းအတြက္ အေကာင္းဆံုးသီခ်င္း၊ ရုပ္ရွင္ကားအတြက္က အေကာင္းဆံုး မွတ္တမ္းတင္ ဇာတ္ကား အေနနဲ ့ အကယ္ဒမီ ဆု ဆြတ္ခူးခဲ့ပါတယ္။ မစၥတာ အယ္ဂိုး ကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာဆိုင္ရာ ကမာၻ ့ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး လွဳပ္ရွားတဲ့ အဖြဲ ့နဲ ့ အတူ ပူးတြဲၿပီး ၂၀၀၇ အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆု ရခဲ့ပါတယ္။

ဇာတ္လမ္း စစခ်င္းမွာ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ သဘာ၀ ပါတ္၀န္းက်င္ ျမင္ကြင္းေတြနဲ ့ ကမာၻေျမႀကီးမွာ ေအးခ်မ္း သာယာမွဳေတြနဲ ့ျပည့္ေနေပမဲ့ တစ္ခ်ဳိ ့ေျပာင္းလဲမွဳ ေတြကို သတိ မမူမိပဲ ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ အေၾကာင္း ေနာက္ခံစကားေျပာေလးနဲ ့ စတင္ဖြင့္သြားပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ကမာၻ ေျမႀကီးကို အာကာသ မွ ျမင္ရပံုကို ျပရင္း လူသားေတြက ကမာၻေျမ အေပၚ စိတ္၀င္စားမွဳ ဘယ္လို တိုးတက္လာ တယ္ ဆိုတာ ကို အစပ်ဳိး လိုက္တယ္။






တဆက္ထဲမွာပဲ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုး ရဲ ့ ၆ တန္းတုန္းက အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္ က ေတာင္အေမရိက တိုက္ရဲ ့အေရွ ့ဖက္ ကမ္းရိုးတန္း အနားသတ္နဲ ့ အာဖရိကတိုက္ရဲ ့ အေနာက္ဖက္ ကမ္းရိုးတန္း (၂) ခု

ဆက္စပ္ေနသလားလို ့ေမးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားကို ျပက္ရယ္ ျပဳခဲ့တဲ့ဆရာ ဟာ လက္ရွိမွာ ရာထူးႀကီးႀကီး ေနရာ ေကာင္းေကာင္းရေနေပမဲ့ ေက်ာင္းသား ကေတာ့ ေဆးသမား အျဖစ္ နဲ ့ ဘာမွ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မျဖစ္ပဲ ဘ၀ ကို အဆံုးသတ္သြားတာကို ႏိွဳင္းယွဥ္ ေျပာဆို သြားပါတယ္။ တကယ့္ကို စဥ္းစားစရာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ တစ္ခုပါ။ တကယ္တမ္း ေက်ာင္းသားငယ္ ေတြးထင္ထားတာ က အမွန္ျဖစ္ေနၿပီး ဆရာ ယူဆထားတဲ့ အယူအဆ ေဟာင္း က မွားေနတာ ေနာက္ပိုင္းမွာ သက္ေသ ေတြ ရွိလာေပမဲ့ အခ်ိန္ဟာ ေႏွာင္းခဲ့ပါၿပီ။ လူငယ္ေတြရဲ ့ ေတြးေခၚႏိုင္ စြမ္းအားကို သမားရိုးက် အယူအဆေဟာင္းနဲ ့ ပိတ္ဆို ့ တားဆီး ထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မွဳ ရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ (ကမာၻ ေျမႀကီး) ကို အက်ဳိးျပဳႏိုင္မဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္ ဆံုးရွဳံးသြားတာကို အမွတ္မထင္ သင္ယူ လိုက္ရပါတယ္။ ရွင္ဂြမ္းဂြိ လဲ ကုိယ္ေတြ ့အျဖစ္အပ်က္နဲ ့ ျပန္ႏွဳိင္း ၾကည့္မိတယ္။

ရွင္ဂြိတို ့ ငယ္ငယ္က ဆရာ ဆရာမ ဆို သိပ္ေၾကာက္ရတာ။ လူႀကီး ေတြ မိဘေတြကို လဲ သိပ္ေၾကာက္ရတာပဲ။ လူႀကီးေျပာတာ အမွန္ပဲ။ ေမးခြန္း ထုတ္ရင္လဲ ဒီကေလး ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ သိပ္ေမးတာပဲ လို ့ အေျပာခံ ရတတ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး လူႀကီး ေျပာတာ အမွန္။ လူႀကီးကို ခံေျပာရင္ အာပဲ့တတ္တယ္...အစရွိတာေတြ ကို အျမဲၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကေလး ေတြ ရဲ ့ေတြးေခၚမွဳကို အားေပးတဲ့ မိသားစု ၀န္းက်င္ဆိုတာ သိပ္မရွိ လွပါဘူး။ အလိုလိုက္ခံထားရတဲ့ ကေလး အနည္းစုမွာပဲ ဒီ အခြင့္အေရး ရေန ပါတယ္။ (အေနာက္ ႏိုင္ငံက ကေလးေတြ က ပို အခြင့္အေရး ရပါတယ္။ လူမေၾကာက္ပဲ ေျပာရဲဆိုရဲ ရွိတာကို ပိုေတြ ့ ရပါတယ္။) ဒီ အေျခအေနရဲ ့ ေနာက္ကြယ္ မွာ ဘာျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့ ကေလး ေတြက ေတြးဖုိ ့ ၀န္ေလး လာပါတယ္။ ျပန္လွန္ ေမးခြန္း မထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ လူႀကီး ေတြ ေျပာတာကို ျပန္လည္ မသံုးသပ္ေတာ့ပဲ လူႀကီးက ေျပာေနတာပဲ အမွန္ပဲ ျဖစ္မွာပါေပါ့ ဆိုတဲ့ အလြယ္တကူ လက္ခံလိုတဲ့ အေတြးမ်ဳိးေတြ ပိုလာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး မွာ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကို အသံုးခ်တဲ့ အေလ့ အထ ကိုယ္ပိုင္ စဥ္းစားေတြးေခၚတဲ့ အေလ့ အထ မရွိသေလာက္ ေလ်ာ့က်လာတာေပါ့။ ဒီကေလးေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာလဲ အထက္လူႀကီးစကားကို မွန္သည္ ျဖစ္ေစ မွားသည္ ျဖစ္ေစ ျပန္ ဆန္းစစ္မဲ့အစား နားေအးေအာင္ လက္ခံလိုက္ တာေတြ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ လူႀကီးေတြဖက္က လဲ ျပန္လွန္ ေမးခြန္းထုတ္ တဲ့သူ မရွိေတာ့ ငါထင္တာ အမွန္ပါပဲဆိုၿပီး တဖက္သတ္ ယူဆခ်က္ ေတြေၾကာင့္ ဆုတ္ယုတ္မွဳေတြ ပိုမ်ားႏုိင္တယ္ေလ။ ရွင္ဂြိတို ့ တိုင္းျပည္ကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့ ေနရာမွာ ဒီအခ်က္ေတြကို သတိျပဳ ေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ေနတာ တစ္ခု က ျပန္သံုးသပ္ ေ၀ဖန္တဲ့ ေအာက္လက္ ငယ္သားကို မႀကိဳက္ပဲ ဖိႏွိပ္တာမ်ဳိးေတြ လဲ ေနရာ အႏွံ ့ မွာရွိပါတယ္။ အထက္လူႀကီး နဲ ့ ေအာက္လက္ ငယ္သား အမွန္အမွား ျငင္းတဲ့အခါ အမ်ားစုက ႏွာေစးေနတယ္။ ဘာမီတြန္ ေသာက္ ေပ်ာက္တယ္ ေလကြယ္၊ ဘာမီတြန္ေလး မ်ား မရႏိုင္ ေတာ့ ဘူးလား။ နဲနဲ ေလး အသံေလးထြက္ၾကပါဦး။ အမွန္တရားကို အာဏာနဲ ့ဖိႏွိပ္လို ့ရတယ္တဲ့လား၊ အမွန္ကို မွန္တဲ့အတိုင္း မေျပာရဲေတာ့ဘူးလား။ ေျပာလို ့မျဖစ္ေတာ့ဘူးလား၊ အမွန္တရားဆိုတာ ဒီေလာက မွာ မရွိေတာ့ဘူးလား။ ဒီအတိုင္းပဲ ေရစုန္ေမ်ာၾကမွာလား။

ရွင္ဂြိလဲ ေတြးမိေတြးရာေတြးလိုက္တာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းေတာင္ ဘယ္ေရာက္ သြားပါလိမ့္။ အဲအဲ ဟုတ္ပီ… အဲဒီ သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ ့ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုး ညႊန္းဆိုလိုက္တဲ့ ေရွး အဆိုအမိန္ ့ တစ္ခု က ‘ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ျပႆနာ ျဖစ္ေစတာက ကၽြန္ေတာ္တို ့မသိၾကလို ့ မဟုတ္ ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေသေသခ်ာခ်ာသိတယ္ လို ့ထင္ထားတဲ့အခ်က္ေတြ က မွားယြင္းေနလို ့ပါ‘ တဲ့… အိုး ေကာင္းလိုက္တဲ့ စကား၊ ပညာရွိေတြမ်ား ေျပာတတ္လိုက္တာ။ အဲဒီလို အျဖစ္မ်ဳိး လက္ေတြ ့ ဘ၀ထဲမွာ အမ်ားႀကီးပါ။ ရွင္ဂြိတို ့တိုင္းျပည္မွာ ႏုိင္ငံေရး စီးပြားေရး ပညာေရးမွာ တိုးတက္မွဳတကယ္ရွိရဲ ့ လား။ ကဲကဲ..လြတ္လပ္ခြင့္မရွိတဲ့ သတင္းစာ မွာ ေရးထားတဲ့ ကေျမာက္ကေျခာက္ေတြကို ယံုၾကည္ၿပီး ဒါ အမွန္ပါ လို ့ ဆိုေနတဲ့ သူေတြေရ...ကိုယ္သိထားတာေလး ေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ မွန္ကန္ သလဲ၊ မ်က္စိေလး ဖြင့္ၾကည့္ဖုိ ့ လုိေနပါၿပီ။ ေနာက္တစ္ခါ အထက္ လူႀကီး ေျပာသမွ် အမွန္ပါ လို ့ ဆိုေနတဲ့ သူေတြကိုလဲ မိမိတို ့ သိထားတာ ေလး ေတြ ကို လက္ေတြ ့နဲ ့ဘယ္ေလာက္အထိ ကိုက္ညီေနပါသလဲ ျပန္ဆန္းစစ္ဖို ့ အတြက္ သတိေပး ပါရေစ။

မစၥတာ အယ္ဂိုး က ေနာက္ထပ္ လြဲမွားေနတဲ့ အယူအဆ ကို ထပ္မံ ေျပာ သြား ပါတယ္။ ကမာၻႀကီး ပူေႏြးလာမွဳဟာ ေျပာသေလာက္မဟုတ္ပါဘူး။ ကမာၻ ေျမႀကီး က အလြန္ႀကီးတဲ့အတြက္ ကမာၻ ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္လာတဲ့ ဒုကၡ ျပႆနာ ေတြကို ၾကာရွည္ခံစားရမွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ အယူအဆ မွားကို လူေတြ ထဲမွာ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္းေပါ့။ ကမာၻႀကီး ပူေႏြးလာမွဳနဲ ့ပါတ္သက္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ ျဖစ္ေပမဲ့ ရွင္ဂြိကလဲ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္က အခ်ဳိ ့ ေသာ လူေတြကို ရြဲ ့ေျပာေနသလား လို ့ ထင္မိပါတယ္။ ဂြိတုိ ့ဆီ မွာလဲ အဲဒီလို္ လူေတြ ရွိေနပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ႀကီး မဆင္းရဲပါဘူး။ သယံဇာတ ေပါမွေပါ။ ေနာက္ၿပီး ဒီအခုလို ျဖစ္ပ်က္ ေနတာကိုလဲ လူေတြ က စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ေအာ္ေနတဲ့ သူေတြက ေအာ္ ေနတာပါလို ့ေျပာေနသံေတြကို ၾကားမိတဲ့ အတြက္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ကိုခ်ာပတ္တူး တို ့လို လူမ်ဳိးေတြေပါ့ေလ။ (တို ့ဗမာေတြ ဆင္းရဲ ေနတယ္ ဆိုတာ ေျပာသေလာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ႀကီး က သယံဇာတ အလြန္ေပါၾကြယ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဒုကၡ ျပႆနာ ေတြကို ၾကာရွည္ ခံစားရမွာမဟုတ္ဘူးေပါ့ ေလ ဟတ္လား..) ကံေကာင္းလို ့ဘ၀ မွာ အဆင္ေျပေနေတာ့ က်န္တဲ့သူေတြ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ မသိေတာ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခား ပညာေတာ္သင္ လာေရာက္တဲ့သူ ေတြ အထဲမွာ ျမန္မာျပည္က အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အရပ္၀တ္ ၀န္ထမ္းေတြ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ၄၀ နီးပါး ႏိုင္ငံ့တာ၀န္ ထမ္း လာခဲ့ၿပီးတဲ့အခါ ပင္စင္ လစာ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ ဆိုတာကို စိတ္မ၀င္စား လို ့ မသိတဲ့သူေတြ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ထဲက ကေလးငယ္ ေတြ အရြယ္မတိုင္ပဲ တရားမ၀င္ ထိုင္းႏိုင္ငံဖက္ ကူး အလုပ္လာလုပ္ ေနရတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့သူေတြ ရွိပါတယ္။ ကမာၻႀကီး ပူေႏြးလာတာ ငါတို ့နဲ ့ဘာဆိုင္လို ့လဲ။ ျမန္မာျပည္ထဲက လူေတြ ဒုကၡ ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာလဲ ငါတို ့နဲ ့ဘာဆိုင္လို ့ လဲ။ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္စားၿပီး ဂ်ီးေတာ္ ႏြားေက်ာင္းတဲ့သူေတြ လို ့တကိုယ္ေကာင္း ဆန္စြာ ေတြးေန ေျပာေနတဲ့ သူေတြကို ဘယ္လိုမ်ား စည္းရံုး လို ့ရႏိုင္ပါလိမ့္… မစၥတာ အယ္ဂိုးေရ အေျဖေလးမ်ားရွိရင္ မ စ ပါဦး၊ (ေမးသာ ေမးရတယ္။ ရွိမယ္လဲ မထင္ပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီေလာက္အေျခအေန ေကာင္းေနခဲ့ တာေတာင္ ဘုရွ္ အစ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္မွာ မႏုိင္လို ့ သမၼတ မျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား)။

မွတ္မွတ္ရရေပါ့ေနာ္..။ တစ္ေန ့မွာ ရွင္ဂြိ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ ့ေတာ္ႀကီးကို အလည္ တစ္ေခါက္ ေရာက္တုန္း ညဖက္ လမ္းေဘးဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ ထမင္းစား ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပန္းလာေရာင္းတဲ့ ကေလးမေလးက ၁၀ ႏွစ္ ၁၁ ႏွစ္ေလာက္ပါ။ ရွင္ဂြိအသံ စြာက်ယ္က်ယ္ကို ၾကားတဲ့အခုိက္မွာ ေကာင္မေလးက ဗမာမွန္းသိၿပီး လွည့္ထြက္မယ္ အလုပ္....ရွင္ဂြိနဲ ့အတူပါလာတဲ့ မိတ္ေဆြက အဲဒီ ကေလးမ ေလးကို ဗမာမွန္း သိေတာ့ လွမ္းေခၚၿပီး ဗမာလုိေျပာပါတယ္။ ေကာင္မေလးက ပန္းေရာင္းမကုန္ရင္ ျပန္လို ့မျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ မနက္ ၃ နာရီ ၄ နာရီေလာက္မွ ပန္းေရာင္းလို ့ ၿပီးတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာပါတယ္။ ရွင္ဂြိ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္လြန္းလို ့ခ်က္ခ်င္း ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုမိတယ္။ အျခား မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ ကိုလဲ မေနႏိုင္မထုိင္ႏိုင္ သြားရင္ဖြင့္မိတယ္။ အဲဒီ အရြယ္ခေလးေလး ေတြက ပညာသင္ရမဲ့အခ်ိန္ ပညာ မသင္ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ရွင္ဂြိတို ့ရဲ ့တိုင္းျပည္ အနာဂါတ္ဟာ ယေန ့ လူငယ္မ်ား အေပၚ မူတည္ေၾကာင္း၊ ရွင္ဂြိတို ့က ဒီကေလးေတြ ကို မေစာင့္ေရွာက္ မပ်ဳိးေထာင္ ႏိုင္ရင္ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္ တိုင္းျပည္ ဘယ္လို ျဖစ္မလဲ၊ အခု ကေလးမေလး ဆို မၾကာခင္ အပ်ဳိအရြယ္ေလး ေရာက္ေတာ့ မယ္ တရား၀င္ ေနထိုင္ခြင့္ကလဲမရွိ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြ ျဖစ္လာမလဲ အစရွိသျဖင့္ ေျပာမိတဲ့အခါ အဲဒီ ရင္ဖြင့္မိတဲ့ ေနာက္မိတ္ေဆြ က ျမန္မာျပည္မွာ လုပ္စားလဲ ရသားနဲ ့ သူ ့ မိဘေတြ လွ်ာရွည္ၿပီး တရားမ၀င္ ေရြ ့ ေျပာင္း အလုပ္ လာလုပ္တာ၊ ရွင္ဂြိနဲ ့ဘာဆိုင္လဲတဲ့။ ကိုယ့္သားသမီးကို ပဲ ေကာင္းေအာင္ ေမြးရမွာတဲ့ ေျပာတဲ့ စကားေၾကာင့္ ရွင္ဂြိ ခါးခါးသီးသီးကို စိတ္ပ်က္သြားရပါတယ္။ ကို္ယ့္အသိုင္းအ၀ုိင္း ကြက္ကြက္ ကေလး အဆင္ေျပ ေနရံုနဲ ့ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက လူေတြ ပညာတတ္ေရာ ပညာ မတတ္တဲ့သူေတြ ပါ အဆင္ေျပေနၿပီလို ့ထင္ေနပါ သလားရွင္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္အဆင္ေျပေနရံုနဲ ့ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ အဆင္မေျပ ရင္ေကာ ျဖစ္ႏိုင္ ပါ့မလား။ အိမ္ေရွ ့ပူ အိမ္ေနာက္ မခ်မ္းသာတဲ့။ ရွင္ဂြိတင္မက ပါဘူး ႏိုင္ငံျခား ေရာက္ေနတဲ့သူ အေတာ္မ်ားမ်ားက အိမ္ျပန္ခ်င္ တဲ့သူ ခ်ည္းပါပဲ။ မတတ္သာလြန္းလို ့ သာ ၀မ္းေရးအတြက္ ကိုယ့္ေျမ ကိုယ့္ေရနဲ ့ေ၀းတဲ့ အရပ္မွာ စြန္ ့စြန္ ့စားစား လုပ္ေရာက္ အသက္ေမြးေနရတာပါ၊ ေပ်ာ္လြန္းလွလို ့ေတာ့မထင္ပါနဲ ့။ ဘန္ေကာက္ေရႊၿမိဳ ့ေတာ္ႀကီးမွာ computer programmer တစ္ေယာက္ရဲ ့ တစ္လ ၀င္ေငြဟာ ဘတ္ ၄ ေသာင္းခြဲ အထက္မွာ ရွိသလို စကၤာပူမွာ စကၤာပူ ေဒၚလာ ၃၂၀၀ အထက္မွာ ရွိပါတယ္။ အရင္းအႏွီး မတတ္ႏိုင္တဲ့ ျမန္မာျပည္က ကြန္ျပဴတာ programmer တစ္ေယာက္ဟာ မဲေဆာက္ၿမိဳ ့မွာ တရားမ၀င္ လာေရာက္ ၿပီး တရားမ၀င္ အလုပ္သမားအေနနဲ ့ အလုပ္ လာရွာတာကို ႀကံဳဖူးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ပညာတတ္ေတြ အတြက္ ေတာင္ အဲဒီေလာက္ အလုပ္ရွားပါးရင္ ပညာမတတ္ တဲ့ေတြ အတြက္ ေရာ အလုပ္ က ထင္သေလာက္ ေပါပါ့မလား၊ ရွင္ဂြိလဲ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ပဲ အဲဒီ မိတ္ေဆြနဲ ့ စကားေျပာတာ ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ေျပာရတာလဲ ေမာလိုက္တာ (ဟုတ္ေပါင္ ေရးရတာ လက္ေညာင္းလိုက္တာ..) ရုပ္ရွင္ကို အေၾကာင္းကို ေနာက္ေန ့ ေတြမွ ပဲဆက္ေတာ့မယ္။ မစၥတာ အယ္လ္ဂိုးေရ… တာ့တာေနာ္။

ဆက္ဖတ္မယ္ေနာ္

အခုလိုအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

ဘယ္သူ ့အတြက္လဲ..

အလုပ္ေတြမ်ားေနတာနဲ ့ေရးခ်င္တာေတြ ကို မေရးျဖစ္ဖူး၊ အခု အခ်ိန္ေလးနဲနဲ ခိုးၿပီး အေတြ ့ အႀကံဳေလး တစ္ခု ေဖာက္သည္ခ် ခ်င္လို ့ပါ..

ရွင္ဂြိ က မအားလြန္းလို ့သာ ေရွာင္ေနရတယ္၊ ပြဲဆိုရင္ သိပ္ႀကိဳက္၊ ငယ္ငယ္ ကဆုိ ေရႊတိဂံု တေပါင္းပြဲ၊ က်ဳိကၠဆံ ကြင္း မွာလုပ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန ့ပြဲေတြ ဆို မလြတ္တမ္းပဲ။ အတန္းတင္ စာေမးပြဲႀကီး ဘယ္ေလာက္နီးနီး ေန ့ တိုင္းလိုလို ပြဲခင္းထဲမွာပဲ။ တစ္ေန ့ ဖုံမွဳန္ ့မရွဴရရင္ ကို စားမ၀င္၊ အိပ္မေပ်ာ္... ေနာက္ၿပီး ဇာတ္ပြဲေတြကို ေနာက္ေဖးေပါက္က ေတာင္ ၀င္ၾကည့္ဖူးတယ္။ ၿမဳိ ့ေတာ္ သိန္းေအာင္ ဇာတ္အဖြဲ ့က ရွင္ဂြိတို ့မိသားစုနဲ ့ ခင္ေတာ့ အလကား၀င္ၾကည့္လုိ ့ရတယ္၊ အဲသလို ရွင္ဂြိ တို ့ ပြဲႀကိဳက္ပံုက..

ျဖစ္ပံုက ဒီလို….ရွင္ဂြိ ရဲ ့အလုပ္ထဲကသူ ေတြ လွဴပ္လွဴပ္ရြရြ ျဖစ္ေနေတာ့ ….ဟဲ့ဟဲ့ ဘာတုန္းလဲဟဲ့ ဆိုေတာ့ ရွင္ဂြိတို ့ဆီ လူသတင္း လူခ်င္းေဆာင္ၿပီး သတင္းက ျပန္ ့လာတာကိုး… သီးေလးသီး (ေဆးေရာင္စံု) အၿငိမ့္အဖြဲ ့လာမယ္ ဆိုပါလား… ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန ့ အတြက္တဲ့၊ ရတဲ့ပိုက္ဆံ နာဂစ္ကိုလွဴမယ္တဲ့၊ ေအာ္ လူ ့အခြင့္အေရးဆုရလိုက္တဲ့ အဖြဲ ့အစည္း တစ္ခုက ပုဂိၢဳလ္ႀကီး က ဦးေဆာင္လုပ္ေပးမယ္တဲ့။ ပြဲ လုပ္တဲ့ ေနရာက ရွင္ဂြိ ေနတဲ့ ေနရာနဲ ့ဆို အေတာ္ လွမ္းတယ္၊ ေတာ္ရံု သြားလို ့လာလို ့လြယ္တာ မဟုတ္ဖူး၊ မသြားေတာ့ ဖူးလို ့ပါပဲ…. ဒါေပမဲ့ နာဂစ္ အလွဴဆိုေတာ့ အင္း သြားလိုက္ရင္ ပြဲလဲၾကည့္ရ ကုသိုလ္လဲ ရတာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ၿပီး အႀကိဳအပို ့အစီအစဥ္လဲ ရွိတယ္ဆိုေတာ့… အဲဒီလုိအေတြးနဲ့ ပြဲႀကိဳက္မယ္ ရွင္ဂြိ ကို ႏွစ္ခါ ေခၚစရာ မလိုဘူး…। ေဗထိ ဆို ရွင္ဂြိ တို က ဂ်ိ ေပါ့။ အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကို ေဘးဖယ္၊ အိုး ေနခင္း အလုပ္ခ်ိန္မွာ တိတ္တိတ္ကေလး အိမ္ျပန္ၿပီး ေရမိုးခ်ဳိး၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ အလွျပင္ နဲ ့အရွဳပ္ေတြ လုပ္ရ ေတာ့တာေပါ့….

အဲဒီလိုနဲ ့ပဲ ရွင္ဂြိတစ္ေယာက္ ဘတ္ ၂၀၀ တန္ လက္မွတ္ႀကီး ကိုင္ၿပီး ပြဲခင္းထဲကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အုိး ပြဲခင္းႀကီးက လဲ ဟိန္းလို ့ပါလား။ တယ္ဟုတ္….. ရွင္ဂြိ ဒီေတာကို ေရာက္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ ဘာပြဲဘာလမ္းမွလဲ မရွိဘူး၊ ဒီတခါေတာ့ စမတ္ကို ဂြမ္ေနပါလားေပါ့။ အိုး စင္ေပၚက စာတမ္းႀကီးကို ျမင္ေတာ့ ရွင္ဂြိ က ေက်နပ္သြားတယ္။ နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြ ကို ကူညီ တဲ့အထဲ ရွင္ဂြိ လဲပါတယ္ လို ့ ၾကြားႏိုင္ၿပီေပါ့…..

ထူးဆန္းလိုက္တာ အခုတစ္ေလာ ဒီေဒသ မွာ ဘတ္(ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္) မရွိတဲ့ သူေတြကို ရဲ ဒီေလာက္ အဖမ္းအဆီးလဲမ်ားေနတာ။ အခုေတာ့ ရဲေတြ လဲ ဘယ္ေပ်ာက္ေနပါလိမ့္… ရွင္ဂြိ လဲ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ သြားစပ္စု ရတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့မွ ပဲ ရွင္ဂြိလဲ ေပါက္သြားတယ္။ အေဟာ္ေဟာ.. ဂလိုကိုး.. လိုင္းေၾကး ေပးထားတာကိုး။ လိုင္းေၾကးဘယ္ေလာက္က်သတုန္းဆိုေတာ့ .. အမေလး ဘုရား၊ ဘုရား… ရဲတစ္ေယာက္ ၃၀၀၀ ေလာက္အနဲဆံုးတဲ့၊အုပ္စုေတြက နဲမွ မနဲတာ.. ၂ေသာင္း ေအာက္ထစ္ သံုးေသာင္းေလာက္ ကုန္မွာတဲ့။ ဟင္ ဒါဆို နာဂစ္အတြက္ ဘယ္ သိပ္က်န္္ေတာ့ ပါ့မလဲေနာ္…

အစတုန္းက ပြဲကို (၇) နာရီစမယ္ ေျပာထားတာ ၾကည့္ပါဦး အခုထက္ထိကို မစႏုိင္ေသးဘူး။ လူေတြကလဲ ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ ကေလးေတြကလဲ မ်ားပါဘိသနဲ ့။ အင္း ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ဆိုတာ ဒါပဲ ထင္ပါရဲ ့၊ ဒီလုိ နဲ ့(၈) နာရီထိုးေရာ..ေဟာ ေဟာ ပြဲစေတာ့မယ္…. ေအာ္ပီက်ယ္ ကေန အသံထြက္လာတာၿပီ။ ပြဲ အစမွာ အလွဴ ့ရွင္ ဟုတ္ေပါင္.. အစီအစဥ္ ကို ကမကထလုပ္တဲ့သူေပါ့ေလ.. တက္လာမိန္ ့ခြန္းေခြ်ပါတယ္၊ ေျပာသြားတာ ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန ့အထိမ္းအမွတ္ လုပ္တဲ့အေၾကာင္း နဲနဲ အစဖြင့္ ၿပီးတာနဲ ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီး က သူ ‘အရွဳပ္သား‘ ဆုိလား.. ‘အာ ေကာင္းသား‘ ဆိုလား အဲဒီဆု ရတဲ့အတြက္ က်င္းပေၾကာင္းကို တဖြဲ ့တႏြဲ ့ ေျပာသြားပါတယ္။ ဒီဆုႀကီး ဘာေၾကာင့္ရလဲ ဆိုတာေတာ့ ရွင္ဂြိ မသိလုိက္ပါဘူး။ ဒီဆုႀကီး ဘာအသံုး၀င္လဲလဲ ရွင္ဂြိ နားမလည္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာေတာ့ ဆုႀကီးရတယ္ေပါ့ေနာ္…। ဆုႀကီးက နာမည္ပဲလား ဘာေတြ ညာေတြ ပါေသးလားလဲ ရွင္ဂြိ မသိဖူး (အားမွ သြားစပ္စု ဦးမယ္။ အခုေတာ့ မအားေသးလို ့ သိသေလာက္ပဲ ေဖာက္သည္ ခ်လိုက္တာ)

ပုဂၢိဳလ္ႀကီး အမွာစကား ေျပာၾကားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စကၠဴ ကေတာ့ ေလးေတြ လာေ၀တယ္။ စကၠဴ ကေတာ့ ကိုင္ၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲေပါ့… ေဘးဘီၾကည့္ သူမ်ားေတြက ဖေယာင္းတိုင္ပါ ရလိုက္တာကိုး၊ ေအာ္ေနာက္မွ ေမြးေန ့ေမြးေန ့ေမြးေန ့မွာ ဖေယာင္းတိုင္ မီးမွဳတ္မယ္တဲ့လား။ ရွင္ဂြိတစ္ေယာက္ ကေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ မပါတဲ့ စကၠဴ ကေတာ့ တစ္ခုနဲ ့ ေယာင္နန ျဖစ္ေန တာေပါ့…. ကဲကဲ.. ထၾကတဲ့၊ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ မီးထြန္းတယ္.. ..ဖေယာင္းတိုင္ မရလိုက္ေပမဲ့ ရွင္ဂြိက စကၠဴ ကေတာ့ ႀကီးကိုင္ၿပီး အားက် မခံ မတ္တပ္ရပ္တာေပါ့။

နာဂစ္မွာ ေသသြားတဲ့သူ ေတြ အတြက္ ဆုေတာင္းမယ္၊ အခ်ဳပ္ခံေနရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ ဆုေတာင္းမယ္တဲ့။ လူေတြ ကထေတာ့ ၀ုိင္းထၾကပါရဲ ့၊ ၿငိမ္ကို မၿငိမ္ႏိုင္ဘူး.. ၾကြက္စီၾကြက္စီနဲ ့၊ အမေလး ..အေပၚက ေအာ္ပီက်ယ္နဲ ့လဲ ေအာ္ေနတာပါပဲ၊ လူေတြ ၿငိမ္ၾကပါ.. တစ္မိနစ္ ၿငိမ္ပါမယ္.. တစ္မိနစ္ မေျပာနဲ ့ တစ္စကၠန္ ့ေတာင္ မၿငိမ္ဘူး။ ေအာ္ …လူေတြ ..လူေတြ.. ..စကားမ်ား… အခ်ိန္မေရြးေျပာလို ့ရတယ္။ ဒီအခ်ိန္ကေလးေတာင္ မၿငိမ္ႏိုင္ဘူးလား.. ေအာ္ေအာ္ …အသံေတာ့ နဲနဲ ေလ်ာ့သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားေက်ာင္းမွာလို လံုး၀ၿငိမ္သက္သြားတာ မဟုတ္ေသးဘူး။ အခန္းအနားမွဴးလဲ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဒီလူအုပ္ လံုး၀ၿငိမ္ဖို ့မျဖစ္ႏိုင္ဖူး ဆိုတာ သိသြားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အကြဲေတာ့ အရွက္မခံႏုိင္ဘူး.. အဲေလ အရွက္ေတာ့ အကြဲမခံႏိုင္ဘူး။ ျမန္ျမန္ပဲ ဆုေတာင္း ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီလူေတြ ဘာေတြ ဆုေတာင္းလဲေတာ့ မသိဘူး။ ၾကြက္စီၾကြက္စီ အသံက ဟုိနားကၾကားရ ဒီနားက ၾကားရနဲ ့ပါ။ ရွင္ဂြိ အေတြးထဲ ရုတ္တရက္ ၀င္လာတာက ဒီလို ဆုေတာင္းပြဲေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ ၾကားရေပါင္းလဲမ်ားၿပီ။ ဒီလို ပြဲလမ္းသဘင္နဲ ့ ဆုေတာင္းမွ ဘုရားၾကားမယ္ ထင္လို ့လား။ ေနာက္ၿပီး.. ဒီ လို ဆုေတာင္းပြဲ မလုပ္တဲ့ အခ်ိန္ အိမ္မွာေရာ ဘုရားရွိခိုးတဲ့အခါမွာေရာ ဆုေတာင္းၾကရဲ ့လား။ ဘုရားသခင္ ကပဲ နားေလးေနတာလား.. ဆုေတာင္းတဲ့ အသံက ပဲ က်ယ္လြန္း လို ့ ဘုရား မ်က္စိေနာက္သလား...မေျပာတတ္ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကေတာ့ လြတ္သင့္တဲ့ ရက္ကို ေရာက္တာေတာင္ မလြတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္က ႏွဳတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အတူတူ ဘာလို ့မ်ား ဘုရားသခင္ ကို နားညည္းေအာင္ လုပ္ေနပါလိမ့္ လို ့ေပါ့ေနာ္။ တစ္ခု ေသခ်ာတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ လို ့ သာ ေျပာတယ္….ေမြးေန ့ရွင္က လဲ မသိ ဘာျဖစ္လို ့ျဖစ္သြားမွန္းမသိတဲ့ပြဲ တစ္ခုပဲပါ.. ေမြးေန ့ရွင္ အတြက္ ဘာမ်ား အက်ဳိးေက်းဇူး ျဖစ္ထြန္းပါလိမ့္လို ့ေတြးမိပါတယ္..

ဒီလိုနဲ ့ ရွင္ဂြိလဲ မေက်မခ်မ္းနဲ ့ပဲ ပြဲခင္းထဲကို လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပြဲလာၾကည့္တာ ကေလးေတြ အေတာ္မ်ားသား .. လူႀကီး လဲ အေတာ္မ်ားတယ္။ အင္း ၀င္ေၾကးေတာ့ အေတာ္ရမွာပဲေပါ့၊ ဒီလိုနဲ ့ ေဒၚစပ္စု ရွင္ဂြိ ထပ္ သြားျပန္စပ္စုလိုက္တယ္။ လူေတြ ဒီေလာက္မ်ားတယ္ လက္မွတ္ ဘယ္ႏွစ္ေစာင္ ေလာက္ ေရာင္းရလဲလို ့ေပါ့။ အလကားေမတၱာလက္မွတ္နဲ ့လာတာ တ၀က္ေလာက္တဲ့.. (ဟြန္း ဒီလိုမွန္းသိ ရွင္ဂြိလဲ ေမတၱာလက္မွတ္ ရေအာင္ ေတာင္းပါတယ္.. .. ေအာ္ ေနာက္မွ ျပန္စဥ္းစားတာက အလွဴေလ ရွင္ဂြိရဲ ့မတြန္ ့တို ေကာင္းဖူးဟဲ့ေပါ့ ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္ ဆံုးမရတယ္)။ အခုပြဲ က တစ္ေစာင္ ၂၀၀ ဆိုေတာ့ တစ္ေသာင္းခြဲေလာက္ရတယ္တဲ့။ က်န္တဲ့ ပြဲ ႏွစ္ပြဲမွာကေတာ့ ၿမိဳ ့လဲေသး ေတာ့ ၁၅၀ တန္လက္မွတ္ေတြ ဆိုေတာ့ ပြဲသံုးပြဲေပါင္း ရင္ သံုးေသာင္းဖိုး ေလာက္ ေရာင္းထား ရတယ္ တဲ့ (အတိအက်ေတာ့ ပြဲေတြ အားလံုးမွသိရမွာတဲ့)။ ဟင္ အဲဒါဆို ဘယ္လိုလဲ.. ရတာက သံုးေသာင္း… ရဲ ကို ေကၽြးလိုက္ရတာတင္ ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ သံုးေသာင္းျဖစ္ေနၿပီ.. ဘာက်န္မွာတုန္း။ မေနထိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ ရွင္ဂြိ… စပ္စုလက္စနဲ ့ပဲ ထပ္ၿပီး စပ္စု လိုက္ပါေသးတယ္။ ဒီအၿငိမ့္အဖြဲ ့က အလကား လာ က ေပးတာလား၊ ကားခဘယ္ေလာက္ကုန္လဲ၊ ဘာညာ သာရကာ ေနၾကာ ကြာေစ့ ေလးေတြ ေပါ့… ေမးၿပီေတာ့မွ ကိုယ့္ပါးစပ္ကို ျပန္ရိုက္ခ်င္သြားတယ္။ အခုလို အၿငိမ့္အဖြဲ ့ကို ဟိုး ေျမာက္အရပ္ေဒသ ကေန ဒီကို ေရာက္ေအာင္ ဗန္ ကား ငွားေခၚလာရတာ ကားငွားခ တင္ပဲ ဒီအေရာက္ကို တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္တဲ့။ လူတစ္ေယာက္ ကို တစ္ခန္း ဟိုတယ္ ငွားေပးတာ တစ္ခန္း တစ္ည ၇၀၀ ဆိုေတာ့ တစ္ညတင္ အခန္းခ ငါးေထာင္ေလာက္က်ေနၿပီ။ သူတို ့က ဘယ္ႏွစ္ည ေနမွာပါလိမ့္ ပြဲက ၃ ရက္ ဆိုေတာ့ အနဲ ဆံုး ၃ ညေပါ့ေနာ္.. စားစရိတ္နဲ ့ဘာနဲ ့ ဆို.. .. အားလံုးေပါင္းေတာ့.. ….ရွင္ဂြိ ဖာ့သာ တြက္ခ်က္ေနတုန္း ေညာင္ရမ္းဂြတို က ေျပာျပတယ္… ဒီအဖြဲ ့လာတ့ဲ စရိတ္ ကို ၆ ေသာင္းေလာက္ အနဲ ဆံုး တြက္ထားတယ္တဲ့။ အခုလို စင္ငွားခ၊ အသံခ်ဲ ့စက္၊ စပီကာ၊ အစရွိတဲ့ ပစၥည္းငွားခ၊ ထိုင္း ကေလးေတြ လာကျပဖုိ ့ငွားတဲ့ အခ၊ ေနာက္ၿပီး လာၾကည့္တဲ့ ပရိတ္သတ္ကိုအႀကိဳအပို ့လုပ္ေပးဖို ့ကားခ နဲ ့ဆီဖိုး မပါေသးဖူးတဲ့။ အားလံုးေပါင္းရင္ေတာ့ တသိန္းေတာ့ေက်ာ္မွာေပါ့တဲ့။ အိုးလားလား…နဲ တဲ့ စရိတ္မွ မဟုတ္ဘဲ။ အင္းေလ…ပြဲက တဲ့သူေတြကို လဲ တန္ရာတန္ေၾကးေတာ့ ေပးသင့္တာေပါ့ ေနာ္ ႏို ့မို ့ဆို သူတို ့ဘာနဲ ့ ထမင္းစားမလဲ.. ၀မ္းေရးကရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ေျပာေတာ့ နာဂစ္ ဒုကၡသည္ေတြ အတြက္ ဆို .. မျမတ္တဲ့ အျပင္ ရွဳံးေတာင္ ရွံဳးေနေသးတာ.. တကယ္တမ္း ကုန္မဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို နာဂစ္ ဒုကၡသည္ေတြကို တုိက္ရိုက္သြားေပးတာက မွ ပိုေကာင္းဦးမယ္.. ၄ ဆ ၅ ဆ ေလာက္ ပိုက္ဆံပိုရဦးမယ္.

ရွင္ဂြိတို ့က ေပ်ာ္ပြဲသဘင္ ဆင္ယင္ႏႊဲ ေနၾကတယ္.. လူေတြကလဲ ျမန္မာျပည္အတြင္း မွာ ဘာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတယ္.. ျပက္လံုးေတြအၾကား ရယ္ေနၾကတာ တ၀ါး၀ါး တဟားဟားနဲ ့...ျပည္သူ သန္းနဲ ့ခ်ီၿပီး နာဂစ္ ေဘးေၾကာင့္ အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္.. တိုင္းျပည္ ရဲ ့ အဓိက အသက္ေသြးေၾကာ စပါးခင္းေတြ ပါသြားတယ္.. မၾကာခင္မွာ ငတ္ၾကေတာ့မယ္.. ဒီအတြက္မ်ား ေပ်ာ္ပြဲ က်င္းပေနရသလား... ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အခ်ဳပ္က်ေနတယ္.. ဒါကိုမ်ား ၀မ္းသာ ေနၾကသလား.. အခု လို ပိုက္ဆံေတြ အကုန္ခံၿပီးေတာ့ ေမြးေန ့ဆုေတာင္းတာဟာ တကယ္ေရာ ၀မ္းနည္းတဲ့ အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ေဆာင္ပါသလား.. ဘယ္ေလာက္မ်ား အက်ဳိးသက္ေရာမွဳ ရွိပါလိမ့္…

အိုး ဘတ္ တစ္သိန္း ကေလးမ်ား ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး.. ကားတစ္စီးစာေတာင္ မရွိဘူး လို ့ ေျပာေကာင္းေျပာမွာပါ။ ဘာပဲေျပာေျပာပဲ.. အခုလို အခ်ိန္မွာ ရွင္ဂြိတို ့အားလံုးေခြ်တာ တာ ေကာင္း ပါတယ္။ အခုဆို ရွင္ဂြိ တို ့ ရဲ ့ရတနာေျမေနရာေတြ အားလံုးမွာ တၿပိဳင္နက္ထဲ ျပႆနာ ေပၚေနတာပါ၊ ရွင္ဂြိတို ့တုိင္းျပည္ရဲ ့ စပါးက်ီကို နာဂစ္ က ဖ်က္ဆီးသြားတယ္။ ျမန္မာ့ ပတၱျမား ထြက္တဲ့ မိုးကုတ္ေျမကို ေရလႊမ္းတယ္၊ ေဟာလာျပန္ၿပီ.. ..ႏွစ္စဥ္ ကမာၻ ့အရည္အေသြး အေကာင္းဆံုး ေက်ာက္စိမ္းေတြ ထုတ္ေပးေနတဲ့ ဖားကန္ ့မွာ ေရႀကီးတယ္။ ေနာင္ဘာျဖစ္မလဲ.. မသိႏိုင္ဘူး အရင္တုန္း က ေရႊေရာင္ လႊမ္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ခ်မ္းသာခဲ့တဲ့အခ်ိန္.. သယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀တာေတြ တမ္းခ်င္းေရးေနရမဲ့ အခ်ိန္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္က်ပ္တျပား က အစ ဒုကၡသည္ေတြ အတြက္ အက်ဳိးရွိပါတယ္။ ကိုယ့္ မရွိရွိတဲ့အထဲ က မွ်ေပးတဲ့ ေစတနာမ်ဳိး လိုအပ္ပါတယ္။ ငါ့မွာ ပိုေနလို ့ျဖဳန္းတယ္.. ဘာျဖစ္လဲ ဆိုတာမ်ဳိး ဆိုရင္ ေတာ့ အဓိပၸါယ္ မရွိပါဘူး။ ဒုကၡသည္ေတြကို အေၾကာင္းျပ၊ ျပည္သူေလးစားတဲ့ နာမည္ကို အသံုးခ်ၿပီး ဒီပြဲ ဘာ လို ့ လုပ္ရပါလိမ့္.. တကယ္တမ္း ဒီပြဲဟာ ေၾကာင္နာ အဲ..ဟုတ္ေပါင္ ေၾကာ္ျငာ ၀င္တဲ့ ပြဲ တစ္ပြဲ ဆိုတာ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ လုပ္စားတယ္ လို ့ေျပာရင္ ႀကိဳက္ၾကမွာ မဟုတ္ေပမဲ့ .. လုပ္စားသြားတဲ့ ပြဲတစ္ပြဲ ဆိုတာ သိသာလွပါတယ္။ ပြဲကို ဦးစီးဦးမ လုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကို ေမးခ်င္တဲ့ေမးခြန္းေလး တစ္ခု ေပၚလာပါတယ္။ ဒီပြဲဟာ ဘယ္သူ ့အတြက္မ်ားပါလိမ့္.. ဘယ္သူ ့ အတြက္မ်ား အက်ဳိးရွိပါလိမ့္.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ဘာမ်ားအက်ဳိးရွိပါသလဲ။ နာဂစ္ ဒုကၡသည္ေတြ အတြက္ ဘယ္ေလာက္ မ်ား အက်ဳိးရွိပါသလဲ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ သူအတြက္ေတာ့ အက်ဳိးရွိသြားတာ ေသခ်ာပါတယ္.. ပြဲကို စီစဥ္တဲ့အတြက္ နာမည္ ပိုႀကီးသထက္ ႀကီးသြားပါတယ္။ ကိုယ္ ဆု ရတဲ့ အတြက္ ၀မ္းသာလို ့ လုပ္တာ အျပစ္ မေျပာခ်င္ပါဘူး .... ဒါေပမဲ့ တျခား အေၾကာင္းအရာေတြ ကို ခုတံုးလုပ္တာ ေတာ့ မသင့္ေတာ္လွဘူး လို ့ ထင္ပါတယ္…ဒါကေတာ့ ရွင္ဂြိ (ျပည္သူထဲက ျပည္သူတစ္ေယာက္) ရဲ ့ကိုယ္ပိုင္ အေတြးစေလး တစ္ခုပါ…

ဆက္ဖတ္မယ္ေနာ္

အခုလိုအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

က်ဳိက္ထီးရိုး ခရီးမွ ရလာတဲ့အေတြးမ်ား

ဂြိ က ေလ်ာက္လည္ရတာ ၀ါသနာပါေပမဲ့ ငယ္ငယ္ကဆို က်ဳိက္ထီးရိုး ဘုရားဖူး ခရီးကလြဲလို ့ ဘယ္မွ မေရာက္ဖူးပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ က်ဳိက္ထီးရိုး ကို ေတာ့ ႏွစ္စဥ္ ပံုမွန္ ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္

အဲဒီတုန္းက ကားေတြက သိပ္မရွိေသးဘူး...ဟီးႏိုးကား စုတ္စုတ္ႀကီးေတြနဲ ့ သြားရတာ အခုလို ဟြန္ဒိုင္း၊ ဖူဆို ေလအိတ္ကားေတြ မဟုတ္ဘူး..... ေနာက္ျပီး အဲဒီေခတ္က ကားေတြကို convoy နဲ ့ပဲေပးသြားတာ.... ပဲခူးရိုးမ က အညိဳေရာင္နယ္ေျမျဖစ္ေနတုန္းပဲ… မွတ္မွတ္ရရ တစ္ႏွစ္မွာ ၾကံဳခဲ့ဖူးတာေလး တစ္ခုပါ.. ဂြိတို ့ စီးလာတဲ့ကားက ကားတန္းရဲ ့အေရွ ့ဆံုးမွာ.. ဂြိတုိ ့ကားေပၚမွာ ပါလာတာ က တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ေယာက္ အေနာက္က တစ္စီးမွာ စစ္သား (၄) ေယာက္ပါလာတယ္... အဲဒီတုန္းက ambush နဲ ့ ပက္ပင္းတိုးတာေလ... ဂြိတို ့ ကား ေပၚက တပ္ၾကပ္ႀကီးက သူတို ့ လွမ္း တားတဲ့အခ်ိန္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ လိုက္ေတာ့ ဂြိတို ့ကားေပၚကလူေတြ အသက္ဖက္နဲ ့ထုတ္ၿပီး လြတ္သြားခဲ့တယ္. အေနာက္က ကားေပၚမွာပါလာတဲ့ စစ္သားေတြက ေတာ့ မရပ္နဲ ့ ဆိုၿပီး ျပန္ပစ္တာ တိုက္ပြဲျဖစ္ေတာ့တာေပါ့.... က်ဳိက္ထီးရိုးေတာင္ေပၚ ေရာက္ေတာ့မွ ေနာက္လူေတြ မလာပါလား၊ ဒီေန ့ ဘုရားဖူး နဲလွခ်ည္လားလို ့ထင္ေနတာ… ေနာက္မွ သိရတာက တိုက္ပြဲျဖစ္က်န္ ခဲ့ေတာ့ က်န္တဲ့ ကားတန္းေပၚက လူေတြ မလာႏိုင္ ေတာ့ဘူးေလ… ေသတဲ့သူက ေသကုန္ျပီ…အျပန္ခရီးမွာ ကားမရလို ့ ရထားစီး ျပန္မယ္ ဆိုေတာ့ က်ဳိက္ထို ရထားဘူတာရံုမွာ စိတ္ေနာက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ကို ေတြ ့ ရေတာ့ တိုက္ပြဲကို ျမင္ၿပီး ျဖစ္သြားတာလို ့ အနားမွာရွိတဲ့ လူေတြက ေျပာတယ္... အမေလး ဂြိက ကံေကာင္းလို ့ ေပါ့ေနာ္.. စဥ္းစားၾကည့္ရင္ တရားက်ဖို ့ ေကာင္းပါတယ္.. ျပည္သူေတြကို ကာကြယ္ဖို ့ ဆိုေပမဲ့.. တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုယ့္မွာ လက္နက္ ရွိလို ့အညံ့မခံခ်င္လို ့ ျပန္တိုက္လိုက္ေတာ့ ခံရသူအမ်ားစုက ျပည္သူေတြပါ..

ဟိုး ဂြိ တို ့ငယ္ငယ္တုန္းက ဆို ဓါတ္မီး မရွိလို ့မီးတုတ္နဲ ့ ခရီးသြား ရတာပါ.. မီးတုတ္ကို ကိုင္ျပီး အေရွ ့လူ အေနာက္လူ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ လမ္း မေပ်ာက္ ေအာင္ ကူညီရင္း ေနာက္ရင္းေျပာင္ရင္း ေတာင္တက္ခဲ့ရတာေတြ ဟာ မေမ့ႏိုင္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါပဲ.. ေနာက္ၿပီးအဲဒီတုန္းက လမ္းတေလ်ာက္မွာ ေရအိုးစင္ ကေလးေတြ ရွိတယ္.. ေရ က ၀ယ္ေသာက္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး.. ေရေသာက္ျပီး ကိုယ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အလွဴေငြထည့္လိုက္တာပါပဲ.. တစ္ဦးက ေစတနာ တစ္ဦးက ေမတၱာလို ့ ဆိုရမလား မသိဘူးေနာ္.. အခုေတာ့ အခုလို စာနာစိတ္နဲ ့ရိုင္းပင္းတဲ့စိတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား က်န္ရွိေနပါလိမ့္လို ့ ေတြးမိ တယ္.. အခုလို နာဂစ္မုန္တိုင္းျဖစ္ေတာ့ စာနာ စိတ္နဲ ့ ကူညီတဲ့ သတင္းကို ၾကားရေတာ့ ၀မ္းေျမာက္မိတယ္.. တစ္ခါကူညီတဲ့ သူေတြကို ပိတ္ပင္ တားဆီးတာ ၾကားရျပန္ေတာ့ ေအာ္ ဘာလို ့မ်ား စာနာစိတ္ နည္းပါးလာရတာလဲ ဆိုတာ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ျပန္ဘူး…..

ဂြိ မွတ္မိ ေနတာက က်ဳိက္ထီးရိုး ဘုရားလမ္းမွာ ေရာင္းတဲ့ ၀ါး ပုတီးေလး ေတြေပါ့... ၀ါးေသးေသးေလးေတြကို မီးမွဳတ္ျပီး အရုပ္ေဖာ္ထားတာ...၀ါး ေသာက္ေရခြက္ေတြ.... ၀ါး ထိုင္ခံုေလးေတြေပါ့... လက္ရာ သိပ္ေျမာက္တယ္.. ဒါေပမဲ့ ၀ါး ခြက္က ေလး ေတြက လွေပမဲ့ သိပ္ မခိုင္ခံ့လွဘူး... သိပ္ၾကာၾကာ မခံဘူးေလ...ခနေလးနဲ ့ပ်က္သြားေရာ.. ေနာက္ႏွစ္ က်ဳိက္ထီးရိုးသြားေတာ့ ေနာက္တစ္ခု ထပ္၀ယ္.. အဲဒါနဲ ့သစ္ေတာက ပါးသထက္ ပါးလာတာေပါ့…အခုမွ ဂြိ စဥ္းစားမိတာက ၀ါးဆိုတာ သစ္ေတာသစ္ပင္ပဲ မဟုတ္လား ... ဂြိတို ့အားလံုး ထိန္းသိမ္းသင့္တာေပါ့ေနာ္...အခု ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အထမ္းနဲ ့ ၀ါးခြက္ ၀ါးစုဗူးေလး ေတြကို ေရာင္းတာေတြ ့တယ္.... လွလည္းလွတယ္ ေပါင္းတင္ထားေတာ့ အၾကာႀကီးခံတယ္... သစ္ေတာ သစ္ပင္ အေလအလြင့္ နဲတာေပါ့ေနာ္.… ဒါမ်ဳိးနည္းပညာ ဂြိတို ့ဆီမွာ ရွိလာရင္ သစ္ပင္သစ္ေတာ ပိုထိန္းသိမ္းႏိုင္မလား လို ့ပါ.. သစ္ေတာ တစ္ခု ကို ခုတ္လိုက္တာ အခ်ိန္ မၾကာေပမဲ့ သစ္ေတာ တစ္ခု ျဖစ္ဖို ့က ႏွစ္နဲ ့ ခ်ီၾကာတာ မဟုတ္လား .. ကိုယ္ မဖန္တီး ႏိုင္ရင္ေတာင္ မဖ်က္ဆီးသင့္ပါဘူးေနာ္… ေနာက္တစ္ခ်က္က သစ္ပင္သစ္ေတာ ထိန္းသိမ္းေတာ့ ရာသီဥတု လဲ ပိုမွ်တ တယ္ေလ..

ေနာက္ပိုင္း မွာ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ ပိုလာတာကလမ္းတေလ်ာက္မွာ ေလွခါးထစ္ေတြ ေဆာက္ လာ တာပါ.. ဒါေပမဲ့ ေလွခါးေတြ တံတားေတြက ၾကာၾကာမခံဘူး.. (ဂြိႀကီးေတာ္ႀကီး တစ္ေယာက္ လွဴခဲ့တဲ့ လမ္းကေလးက ၂ ႏွစ္ အၾကာမွာ ျပန္ပ်က္သြားခဲ့ပါတယ္) ..ဘာလို ့မ်ား တစ္ခါထဲနဲ ့ေကာင္းေအာင္ မေဆာက္ႏိုင္တာလဲေပါ့ေနာ္.. ေနာက္ျပီး ဘာလို ့မ်ား မထိန္းသိမ္းႏိုင္ ရတာလဲေပါ့… အဲဒီလမ္းတေလ်ာက္ ဆင္နဲ ့သစ္ဆြဲ ေတာ့ ဒီႏွစ္ ေဆာက္လိုက္ ေနာက္ႏွစ္ ပ်က္လိုက္… ေနာက္တစ္ႏွစ္ တစ္ခါ ျပန္ေဆာက္နဲ ့.. သံသရာ လည္ေနလိုက္တာ ဘိလပ္ေျမေတြ လူအင္အားေတြ ကုန္ျပီးရင္ ျပန္ကုန္ေနတာပဲ.. လမ္းေဆာက္လိုက္ ပ်က္လိုက္ကေတာ့ က်ဳိက္ထီးရိုး တစ္ခုထဲမဟုတ္ပါဘူး.. တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာပါပဲ.. လူအင္အား အခ်ိန္အင္အား ေငြအင္အားေတြကို ျဖဳန္းတီးေနသလိုပါပဲ..တစ္ခါ ေကာင္းေကာင္းေဆာက္တာနဲ ့အျဖစ္ေဆာက္တာ ဘာက ပိုအက်ဳိးရွိမလဲ ေတြးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္.. လုပ္တဲ့အလုပ္အေပၚမွာလဲ ေစတနာ ထားဖို ့လိုတယ္ ထင္ပါတယ္…

အခုေတာ့ ကားလမ္းက ရေသ့ေတာင္အထိ ေပါက္သြားျပီ.. ေကာင္းတာကေတာ့ ဂြိတုိ ့လို အသက္အရြယ္ႀကီးလာတဲ့ သူေတြအတြက္ အလြယ္တကူ ေရာက္တာ ေပါ့ေနာ္... မေကာင္းတာက ဂြိတို ့ငယ္ငယ္တုန္းက လို တစ္ဦးကို တစ္ဦး ရိုင္းပင္းျပီး ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္နဲ ့ေတာင္တက္ရတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိး နဲပါး သြားတာပါပဲ.. ေနာက္ထပ္ စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုက အထမ္းသမားေတြ.... ေတာင္ေပၚလမ္း ေပါက္သြားေတာ့ အထမ္းသမားေတြအတြက္ အလုပ္မရွိ ေတာ့ဘူးေပါ့….. အေတြးထဲ ၀င္လာတာက.... နန္းေတာ္ေရွ ့ဆရာတင္ေရးတဲ့ စစ္ကိုင္းတံတား သီခ်င္းထဲက….. တံတားၾကီးကို ၾကည့္ကာငိုမိသည္ .... ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားပဲေလ…… ကိုယ္တို ့ျမန္မာေတြ တိုးတက္ တာ ကို ဘာလို ့ ၀မ္းနည္းရမွာလဲေပါ့… ေခတ္နဲ ့အညီ တိုးတက္လာတာကို မႀကိဳဆိုသင့္ဘူးလား ေပါ့ေလ… ႀကိဳဆိုသင့္ပါတယ္.. အဲဒီလို ႀကိဳဆိုမွဳနဲ ့အတူ အခုလို အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္သြားတဲ့သူေတြ အတြက္ contingency plan ေလး လိုအပ္တာေပါ့ေနာ္.......... ႏို ့မို ့ဆို တံတားေဆာက္ လမ္းေဖာက္လိုက္တိုင္း နစ္နာသြားမဲ့ လူေတြ အတြက္ ဘယ္လိုမ်ဳိး vocational training ေတြ ေပးမယ္.. လူထုနဲ ့ သင့္ေတာ္မဲ့ ဘယ္လို အလုပ္အကိုင္ေတြ ေဖာ္ထုတ္ အစားထိုးေပးမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေလးေတြ လို အပ္ ေနတယ္ဆိုတ ကို သတိရ ေစခ်င္ပါတယ္.. တခါတစ္ေလက်ေတာ့ ငါတို ့က ေဒသ တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေပးေနတာပဲ.. သူတို ့က ဘာလို ့မ်ား လက္မခံႏိုင္ရ တာလဲ လို ့ထင္ေကာင္းထင္မိပါလိမ့္မယ္.. တကယ္တမ္း ဒဂၤါးေစ့ကို တဖက္ ထဲက ေနၾကည့္ေနရင္ တစ္မ်ဳိးပဲျမင္ရမွာပါ.. ႏွစ္ဖက္မွ်ၾကည့္ရင္ ပိုေကာင္း လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္.. အဲဒါမွလဲ အျခားတဖက္က ဘာေတြးေနလဲ ဘာေတြ ေတြ ့ႀကံဳ ေနရလဲဆိုတာ ပိုသိလာမွာပါ.. တေယာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ နားလည္မွဳေတြပိုရမယ္.. ပိုမို အက်ဳိးရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္လာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္…

ေနာက္ဆံုး တစ္ေခါက္ က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားေရာက္ေတာ့ ေစတီကို ၾကည့္ရတာ တစ္မ်ဳိးပဲ ဘာလို ေနမွန္း စဥ္းစားလို ့ကို မရဘူး… ေနာက္မွ သတိျပဳလိုက္တာ ေစတီ က အသစ္ျဖစ္ေနတာကိုး ...... အခု ေစတီ က လံုး၀ျပဳျပင္လိုက္ေတာ့ အရင္ ၾကည့္ရတာနဲ ့ မတူေတာ့ဘူး ခံစားရတာလဲ တစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားတယ္ေလ... ဟိုးငယ္ငယ္ က ျမင္ခဲ့ရတဲ့ က်ဳိက္ထီးရိုးေစတီ ကို လြမ္းမိတယ္..... ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္ကို ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေနရာမွာ အႏွစ္သာရ က လက္ရာ မေျပာင္းလဲဖို ့အေရးႀကီးပါတယ္... ေစတီေတာ္ကို မျဖိဳပဲ ျပင္ခဲ့ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို ့ ေတြးမိပါတယ္.... ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာက္လံုးေတာ္ ပတ္ ရင္ျပင္ ကို ေဆာက္လိုက္တဲ့ အတြက္ ဘုရားဖူးေတြ ၾကည္ညိဳစရာ ေနရာ ပိုရပါတယ္… ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ပါ.. မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ အရင္က ပံုေတာ္ေတြမွာ ဆိုရင္ ေတာင္ေခ်ာက္ကမ္းပါးထက္ က ေက်ာက္လံုးေတာ္ႀကီးကို ျမင္ရတာ သည္းထိတ္ရင္ဖိုဖြယ္ ပါ.. ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ကို အံ့ၾသဖြယ္ ၾကည္ညိဳသဒါ ပြားရပါတယ္.. အခုေတာ့ အရင္ကေလာက္ စိတ္ခံစားမွဳကို မေပးစြမ္းႏိုင္ေတာ့တာအမွန္ပါ.. သဘာ၀ တရား တစ္ခ်ဳိ ့ကုိ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပါ..

ဂြိ အေတြးထဲ ေပၚလာတာေလးေတြ ရင္ထဲမွာ ရွိေနတာေလးေတြကို စတင္ေရးလိုက္တာပါ.. ေနာက္ဆက္ၿပီး ခရီးသြားရင္း အမွတ္ထင္ထင္ ရွိလိုက္တာေလးေတြရယ္.. ပိုက္ဆံနဲနဲ နဲ ့ backpacker အျဖစ္ သြားလာခဲ့တဲ့ ခရီးေတြ အေၾကာင္း ဆက္ေျပာသြားခ်င္ပါတယ္... ဂြိ က စာေရး မေကာင္းေတာ့ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ျဖစ္ေနမလားပဲ.... ဂြိကို နားလည္ေပးႏိုင္မယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..

ဆက္ဖတ္မယ္ေနာ္

အခုလိုအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္